De eerst echt grote verandering werd gister ineens ontdekt, nou ja groot!!! Miranda heeft in ieder geval even nodig om eraan te wennen geloof ik, hihi. Steeds moet ze ernaar kijken en er even aan voelen en nee het is niet haar buik, het heeft er trouwens wel mee te maken.
Het is haar navel!!!! HAHA.
Gister begon haar piercing een beetje te trekken en te irriteren, toen ze keek kon ze alleen maar heel verbaasd HUH roepen. Gelijk liep ze naar Arjen toe die net druk bezig was en zei "kijk....
... mijn navel is niet meer ovaal en diep!!! Hij is ineens ondiep en ROND!!!!" Arjen moest even kijken maar zag het toen ook. OOOO nee zei die, dan heb je straks zo'n knop op je buik zitten, nee hoor dat wil ik niet.
Haha, maar ja hij heeft geen keus, want die knop zal er waarschijnlijk wel komen. Voor nu is er wel een speciale zwangerschapspiercing besteld, want deze begint te draaien en dat is niet goed, want dan scheurt hij zo meteen nog uit.
Met de komst van de "ronde" navel heeft Miranda ook besloten om heel goed te gaan smeren, ze deed dat al dagelijks maar dat is nu opgekrikt naar 2/3 keer per dag (volgens planning dan, nu de uitvoering nog hihi).
Natuurlijk is het buikje nu ook al goed zichtbaar. Hier even een foto van week 6 en daarnaast 1 van week 15. je ziet wel verschil maar nog niet veel. Deze foto's zijn alleen van de ochtend, dus je kan je wel voorstellen dat de avond toch wat meer rondingen brengt.Het eerste positie kledingstuk is trouwens aangeschaft, nog niet omdat haar buik zo groot is, neeeeee er zijn eerst twee andere dingen die een groeispurt hebben ondergaan, met als gevolg... blousjes die niet meer zo mooi sluiten. Er moest dus een nieuwe komen en dan gelijk maar 1 waar haar buik ook nog in kan groeien. Uiteindelijk is het toch de bedoeling dat die het verst gaat uitsteken.
Op haar verjaardag is Miranda trouwens ook wel gruwelijk verwend en niet alleen voor zichzelf, ook de kleine (die ze overigens Cees noemen, uitleg volgt nog) heeft er een paar pakje en dekentjes aan over gehouden.
Alle spulletje die ze in de tussentijd heeft gekregen en gekocht, staat nu uitgestald op en rond de haard, het wordt tijd dat ze hier verandering in gaan brengen en al deze spulletjes een mooi plekje gaan geven in een leuk kamertje, maar ook daar zijn ze alweer even mee bezig geweest en dat staat weer voor maandag en dinsdag op de planning.
Cees... de naam die de kleine nu dus heeft... tja, dat komt een beetje door Arjen. Als ze het over namen hadden dan Arjen maar volhouden dat het Cees zou worden, een jongen of meisje maakte niet uit Cees zou het worden. Miranda vond dat niet zo'n goed idee, maar Arjen bleef zo af en toe die naam maar zeggen, zo is het gekomen dat Miranda uiteindelijk besloten heeft dat de kleine tot zijn/haar geboorte maar Cees wordt genoemd.
Gelukkig heeft Arjen in wat serieuzere buien ook nog wat leuke namen genoemd als Cees, dus uiteindelijk zal het geen Cees worden.
Bij de verloskundige was alles goed op schema, netjes 2,5 kilo aangekomen de baarmoeder zat goed op groei en ook Cees liet zich even beluisteren. Niet te lang want dan draaide hij gauw weer weg.
Miranda d'r bloeddruk was iets aan de lage kant 98/58 dus een paar dropje op z'n tijd waren geen probleem.
Op de vraag of ze al leven hadden gevoeld konden ze niet volmondig ja zeggen, Miranda had wel het idee dat ze de kleine een paar keer gevoeld had, maar zeker was ze niet. Dat hoefde gelukkig ook nog niet.
Maar gister was Cees wel lekker druk en kon ze er niet omheen, dit was echt de kleine. 's Avonds zittend op de bank was daar weer een schopje en Miranda moest glimlachen. Arjen zag het en wilde wel weten wat er was, dus zei ze dat ze Cees had gevoeld, Arjen vond het maar wat interessant en wilde dan wel weten wat ze voelde. Hihi zelf voelen durft hij nog niet zo goed, hij vind dat harde balletje maar een beetje engig. Al is hij na het bezoek aan de verloskundige iets minder huiverig. Af en toe wil hij nu toch ook even voelen aan het buikje, want dat kan volgens de verloskundige echt geen kwaad.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten