4 maanden

Oei alweer veel te lang geleden dat ik de blog heb geüpdate. Nou daar komt hij dan want er gebeurt natuurlijk wel veel in het leventje van onze kleine meid.

De kleine meid wil heel graag groot zijn. Ze vindt het heerlijk om rechtop te zitten en alles te bekijken. De reiswieg heb ik dus maar omgetoverd in wandelwagen. Ze paste nog makkelijk in de reiswieg, maar ze lag er nooit meer in omdat ze dus alles wil zien.

Staan doet ze ook heel graag. Als je haar aan haar handjes optrekt tot zit, zet ze haar voetjes bij elkaar en trekt ze zich in een moeite door tot staan. Daar staat de kleine dame dan met haar 61 cm op twee platte voetjes, met gestrekte beentjes. Trots kijkt ze om zich heen, wat kan ze alles toch goed zien zo.

De 6 kilo is ze nu ook gepasseerd en ik denk dat ze ondertussen ruim aan het dubbele van haar geboortegewicht zit.

Nog steeds doet ze het goed op de borstvoeding, zeker nu ik me heel goed houd aan geen zuivel en geen noten. Ze heeft geen last meer van maagzuur en ook haar poepbroeken zien er stukken beter uit.

Een keer ben ik de fout in gegaan, toen ik Arjen hielp met het maken van een heerlijk chocolademousse. Toen de spullen bij de afwas gezet moesten worden kwam ik zomaar een spatel tegen met nog wat mousse eraan. Jammie, dacht ik tot Arjen het zag en even aangaf dat Maud dat vast niet zo fijn zou vinden. Dat bleek maar weer met de eerste paar voedingen na mijn zonde.

Het arme kind zetten het na de voeding weer op een gillen en hield pas op na een paar ml gaviscon.

Ondertussen heb ik mijn draai aardig gevonden met wat ik wel en niet mag en.... zijn we er achter gekomen dat je zonder koemelk ook een heerlijke lasagne kan maken. Die zelfs Arjen heerlijk vind.

Duimen doet ze gelukkig nog steeds niet, voorlopig is ze nog heel tevreden met haar speen. Wel zitten haar handjes en vingertjes geregeld in haar mond, maar daar zit ze vooral op te bijten. Als ze begint te soppen, wat maar heel af en toe gebeurd, gaat het speentje er weer in en dan is ze helemaal happy.

Alles verdwijnt nu ook in het mondje. Wat ze ook maar te pakken krijgt wordt eerst geproefd en gevoeld en daarna uitgebreid bekeken. Als er nog uitsteeksel zijn die ze niet in haar mondje heeft gehad, verdwijnen die ook nog even in het kwijlgat. Knuffels, bijtringen, handpoppen, rammelaars, alles wordt onder gekwijld.

Ze zal denk ik ook wel gauw een tandje krijgen, want de eerste zure luiers zijn al voorbij gekomen. Maar we wachten gewoon nog even af. Voorlopig gebruikt ze nu af en toe mijn kin als bijtring (nu snap ik eindelijk waarom ik zo'n puntkin heb gekregen, hihi)

De liefste knuffel van Maud is nu wel haar mini waffie (is eigenlijk een kleine leeuw) hij ligt lekker bij haar in bed en ze gebruikt hem ook echt om in slaap te komen.

Het speentje gaat erin en dan krijgt ze haar waffie. Eerst kijkt ze er even naar en dan wordt hij heerlijk gekroeld en tegen haar neusje aan gewreven.

's Morgen speelt ze druk met hem en heeft dan hele verhalen. Ook hij verdwijnt geregeld in haar bekkie, maar dat geeft niet, want we hebben er nog een paar op voorraad.

Hapjes proberen we af en toen, banaan vind ze ook lekker maar bloemkool vind ze niet echt geweldig en van bruine bonen ging ze bijna over haar nek, dus daar moeten we toch wat appelmoes aan toevoegen.

Het zwemmen vind ze nog steeds erg leuk, je merkt dat ze het nu allemaal wat meer gaat snappen en dat ze het allemaal wat beter gaat snappen. Ze kan heerlijk spetteren met haar beentjes en als er wat in het water ligt gaat ze het nu ook pakken... en ja ook dat verdwijnt in haar giechel.

Nog even en dan gaat ze ook op haar voeten sabbelen, voor nu zijn die wel heel erg leuk om mee te spelen. Zo snel ze in de box ligt gaan haar voeten omhoog en probeert ze ze te pakken. Als ze geen sokken aan heeft kan ze heel fanatiek naar haar voeten kijken en ze dan gaan bewegen. Vol verwondering is ze dan en je ziet haar bijna denken, wauw!!! ik kan ook mijn voeten bewegen.

Draaien doet ze nog niet, ze is druk aan het oefenen maar ze heeft nog steeds een laatste zetje nodig, ze vindt het wel heerlijk om op haar buik te liggen, maar ook nog heel moeilijk.

Cane en zij beginnen nu ook dikke maatjes te worden. Na de voeding komt Cane altijd even kroelen, Maud kijkt dan vol belangstelling naar hem en probeert mama na te doen met aaien. Het lukt nog niet echt, maar ik vind het bijzonder om te zien hoe zacht ze het probeert te doen. Zo snel ze bij mij haar voelt begint ze te graaien, te knijpen en te trekken. Bij Cane laat ze de haren door haar handjes glijden en kijkt ze er belangstellend naar. Soms wil ze wel eens zijn wang pakken maar ook dat gaat heel zachtjes.

Cane vind het nog best spannend en raar, maar begint nu ook steeds nieuwsgieriger te worden naar de kleine meid.