Freya het draakje van ons wondertje: september 2013

Even een paar dagen eruit daar waren we aan toe!!

Helaas werkt het weer niet mee, maar het tropische zwemparadijs maakt een hoop goed.

De reis begon gister om 12 uur, eerst nog even boodschappen doen en daarna op weg naar Peer.

De krentenbollen werden op de achterbank verslonden, maar na twee en een halve won de slaap het van de trek en moesten Jindy en de Pep (speen) bij Maud in haar stoel. Het dekentje over haar heen en klaar om even te dutten.

We rijden rustig door en passeren net een tankstation....

...en dan ineens klimkt er van de achterbank 'Plassie doen'. O O... en toen, even wachten Maud we stoppen zo wel even. Ik houd Maud aan de praat en Arjen houdt de borden in de gaten, gelukkig nog maar 2,5 kilometer en dan komt er een.

We stoppen, plukken Maud uit haar stoel en ze mag even op de bijrijders stoel zitten op haar pot, gelijk komt er een plas, Poeh!! Gevaar van een natte broek is geweken. Niet lang daarna valt ze heerlijk in slaap, tot vlak voor we er zijn. Daarna slaat bij papa de stress toe want ze moet toch altijd plassen als ze wakker is.

Weer wordt er gestopt, maar zoals ze zelf al aangaf geen plas, ach ja dan zien we het wel als we er zijn.

Als we in het huisje zijn hoeft ze pas te plassen en nadat alles is uitgepakt gaan we als een speer naar het zwembad. Maud is vol enthousiasme over al het water en zwemt heerlijk in het rond.

De wildwaterbaan was niet echt een succes en ook de glijbaan werd niet door een enthousiast 'nog een keer' benoemd. Als we vroegen gaan we nog een keer op de glijbaan volgde er steevast 'nee, vin nie leuk'

Nadat de bel was gegaan gingen we gelijk het golfslagbad in, nog wel een beetje bedachtzaam omdat we niet wisten hoe ze op al die golven zou reageren. Maar dit paste helemaal in Maud haar straatje, er werd enthousiast gelachen en de benen gingen omhoog.

Ze lag heerlijk te drijven in de golven, ze konden niet hoog genoeg zijn. Het was dan ook heel jammer toen de golven weer over waren. Maar dit vond ze wel weer heeeeeel Leuk.

Daarna gingen we in de stroomversnelling en ook dat was weer heel leuk, zolang het maar niet van boven naar beneden gaat met te hogen snelheid, is water leuk.

We douche pakken de spullen en horen ineens "plassie doen", Maud even wachten! Snel duiken we een kleedhokje in, toveren de pot tevoorschijn en er wordt weer gelijk geplast.

Trots op ons meisje want ondanks een dag met reizen en nieuwe plekken is ze heel de dag droog gebleven.

s 'Avonds is het slapen nog wel een beetje anders en vreemd. Een ander bed en een andere kamer zorgen nog voor een hoop gehuil. Maar na een aantal kroelen en liedjes geeft ze het op en valt ze heerlijk in slaap.

s 'morgens om kwart voor negen wordt ze wakker van het gescharrel van mama, heerlijk geslapen in het vreemde bed.

Na het ontbijt worden de zwemspullen weer gepakt en racen we naar het zwembad.

Maud geniet in het peuterbadje van het water en wij genieten van de kleine meid en het niks doen. Ze zoekt een hoop contact met anderen en iedereen die naar haar kijkt wordt beloond met een dikke vette glimlach.

Als andere kindjes een gil geven, ziet zij het als een vrijkaartje om eens even haar stembandjes uit te proberen tot wij zeggen dat het nu wel klaar is.

Helaas was de glijbaan weer geen succes en ook de wildwaterbaan bij papa op schoot werd niet op prijs gesteld, die doen we gewoon niet meer.

Papa wilde nog even in de grote glijbaan dus mama en Maud gingen eens kijken hoe hij eruit zou komen. We zaten op een stoeltje te wachten en te kijken en toen werd het ineens warm....

....Maud wat doe je!! 'O, O, plasje daan'

Foutje bedankt, niet gek natuurlijk omdat ze tussendoor het halve zwembad leeg probeert te drinken.

Natuurlijk moesten we ook weer even in de golven. 'leuk en lekker' vond ze dat en weer ooooo zo jammer toen het voorbij was.

Daarna was het weer tijd om naar huis te gaan om te eten en te slapen, niet alleen Maud lag heerlijk te slapen, maar ook papa liet een hoop gesnurk horen. Ik genoot even van de rust en nam eindelijk eens de tijd om een boek te lezen.

De middag zijn we even naar het speelparadijs geweest, Maud keek haar ogen uit en struinde lekker rond. Met papa zat ze nog even druk te bouwen met de lego.

Op weg naar huis hoorde we ineens vanuit de buggie "plassie doen".

Haha, het laatste stukje was dus weer even spannend, maar ook nu hebben we het gered.

Het bedje en de kamer zijn goedgekeurd en vanavond ging ze dan ook zonder problemen slapen.

Wij genieten van de rust en het niks doen....

....en natuurlijk van de regen die op het dak klettert. :-)