vrijdag 4 april 2014

Doeiiiii peppie!!!!

Al weken neem ik mezelf voor om nou toch echt even de blog bij te werken en al weken komt er van alles tussendoor, blijf ik het voor me uit schuiven of denk ik er niet aan.
Maar vandaag dan toch eindelijk maar weer even schrijven, dus Jolanda je hoeft niet op facebook!!! hihi.

Maud is ondertussen haar tweede verjaardag alweer bijna vergeten, maar wat is het meisje verwend en wat heeft ze genoten.
Op haar echte verjaardag kreeg ze van ons al haar cadeautjes, waaronder een paar skietjes, ze was er helemaal weg van en stond in haar verjaardags pakje te skiën op een kleedje.
Zaterdag 8 februari werd het dan echt gevierd, met een berg cadeautjes visite en aandacht!!! O, ja en natuurlijk taart, want dat hoort volgens Maud echt bij een verjaardag. Als wij aan haar vroegen wat ze wilde hebben voor haar verjaardag, dan was het standaard antwoord wat ze gaf TAART en dan niet zomaar 1 een Jip en Janneke taart!!!
Die kreeg ze dus ook. Wat zat ze te genieten toen de taart binnen kwam en iedereen uit volle borst voor haar begon te zingen, stralend keek ze om zich heen, met grote ogen van wauw allemaal voor mij!!
Natuurlijk was het een Jip en Janneke taart en nadat de kaarsjes waren uit geblazen was het tijd om te proeven. Nog voordat we konden snijden stonden de tandjes van Maud al in de taart, dat stukje is alvast voor mij!!!
Na de lunch werd Maud in haar poppenwagen nog even rond gereden en terwijl ze vol aandacht naar de groente verhaaltjes op haar mp3 spelertje luisterde vielen haar ogen steeds weer een beetje dicht. Tijd voor bed en voor papa en mama om de boel op te ruimen, de kleine meid was echt heel erg jarig en helemaal happy!!!

Een week later was het tijd voor een ander feestje, we gingen heerlijk op wintersport. Ook hier had Maud zin in, steeds weer zei ze we gaan lekker skiën, met Michel en Chantallll.
Na een avondje werken gingen we op pad, alles stond klaar en alleen Maud moest de auto nog in.
We hadden goed hoop dat ze wel weer gauw in slaap zou vallen, maar helaas...
...mevrouw vond het reuze gezellig en bleef, nadat we waren weggereden om 23.00 uur, nog wakker tot half 3!!!
Rond half 6 waren we op de ontbijtplek en ze was weer wakker hoor :-)
Na het ontbijt waren we toe aan het laatste stukje van onze reis, nog zo'n 2,5 uur rijden en dan zouden we er zijn (dachten we)...
... maar voordat we wegreden, waren we vergeten om de navigatie goed in te stellen, dat wil zeggen de tolwegen aan te zetten. Dat, het missen van een afslag en een pas die was afgesloten zorgde ervoor dat we toch iets langer in de auto zaten als gepland. Maar Maud hield zich als een engeltje en sliep gelukkig ook nog even!!! en berentrots zijn we omdat ze de hele rit geen plas ongelukje heeft gehad, wauw!
Wij konden tijdens het rijden en zoeken naar de juiste route genieten van een mooie berg route, met flink wat besneeuwde weides, bochtige smalle weggetjes met steile afgronden en nog meer sneeuw en blauwe luchten.
Maar uiteindelijk kwamen we op de bestemming. We hebben heel fijn kunnen skiën, heerlijk gegeten, gezellig gekletst, geapre skied en met Maud door de sneeuw heen geploeterd.
Maud vond de gondel het einde, de hele rit naar boven of beneden, kletste ze de oren van ons hoofd of zong ze liedjes. Menig mede passagier in de gondel stapte met een dikke glimlach de gondel weer uit en een oudere dame wist me zelf te vertellen dat ze nog nooit zo genoten had van een gondel ritje, hihi. Ook papa en mama stapte steeds weer met een dikke glimlach uit, heerlijk om je meisje zo te zien genieten.
Ook de terugweg verliep weer perfect, alleen dit keer hadden we gelukkig geen omweg genomen.

Ondertussen hebben we ook heerlijk genoten van het mooie weer, gewoon lekker thuis in de tuin, maar ook buitenshuis.
Met opa Ad en oma Wil zijn we naar de geitenboerderij geweest, precies in de periode dat er veel babygeitjes werden geboren. Maud keek in de knuffelhoek haar ogen uit en durfde zelf ook af en toe een geitje te aaien of een kusje te geven. In de grote stal werd er recht onder ons neus een geitje geboren. Dat duurde voor Maud wel iets te lang, maar o wat vond ze de nieuwsgierig geitjes en de renende geitjes mooi om naar te kijken.
De speeltuin was natuurlijk ook heel leuk en de leeuw (een pony in dezelfde kleur als een leeuw) en op het eind een heerlijk ijsje (van geitenmelk) met disco dip, heerlijk vond ze dat!!! en wij ook.
Na dit uitje hebben we haar speentje aan de postbode meegegeven, Maud kreeg een aardig spenen bekkie, dus het werd tijd.
De postbode heeft hem aan de babygeitjes gegeven en Maud kreeg later een kaart van geitje Lotte, die heel blij was met haar mooie speen.
We hebben een flinke boze bui gehad en nog steeds vraagt ze wel eens om haar peppie, maar ze doet het heel erg goed zonder speen.

Met Oma rije en Mama zijn we lekker naar Artis geweest, Maud keek ook hier weer haar ogen uit.
Bij de zeeleeuwen stond ze te springen en te lachen geweldig vond ze dat, maar ook de grote apen en het speeltuintje vond ze heel mooi.
En eindelijk was daar dan echte olifant Yindee (Maud haar lievelings knuffel is een olifant en is vernoemd door neefje Cianan naar deze olifant), samen met oma werd alles benoemd en beken wat was je onder de indruk!
Heel de tijd huppelde en dartelde ze rond, soms even in de buggy en soms even op de arm. De Giraffen waren echt heel groot van zo dichtbij en de beer was wel heel mooi om naar te kijken.
Bij de leeuw was ze weer honderduit aan het praten en vertellen wat ze allemaal zag.
Onderweg naar het huis van opa en oma viel ze al heel snel in slaap.
Bij opa en oma heeft ze nog even heel fijn buiten gespeeld en lekker gegeten, knakworstjes!!!! waar opa er ook nog een paar van pikte (daar is ze nog steeds van onder de indruk). Daarna was het tijd voor een bad en de terugweg. Dit keer viel ze niet gelijk in slaap of misschien kan ik het beter anders schrijven, viel ze gewoon niet in slaap. Om 21.10 waren we thuis en mevrouw was nog klaar wakker.

Verder struinen we buiten heel fijn rond. Maud maakt het allemaal niet uit. Als er maar zand is en ze lekker kan rondrennen en veel om zich heen kan kijken. Na een ochtendje of middagje buiten kunnen we dan ook soep van haar koken, maar gelukkig hebben we een goede wasmachine en vind ze douche nog steeds het einde ;-)