Vakantie update

Nou hier even een berichtje vanaf Egypte.
Maandag hebben we de vlucht goed overleeft, helaas moetsen we wel anderhalf uur wachten voor we aan de beurt waren om in te checken. De compuyers waren kapot dus alles moest met de hand gebeuren. Maud werd het na een tijdje wel zat in de maxicosi, maar slapen wilde ze niet want er was zoveel te zien. Daarna moesten we rennen naar het vliegtuig want die zou over 10 minuten vertrekken.
Door de douane en daarna door de poortjes. Wat een gedoe is dat zeg kind uit de maxi cosi, maxicosi op de band door het runtge apparaat. Kinderwagen inklappen en die ook op de band. Dan met kind en al doorhet poortje. Kleine in de maxi cosi, kinderwagen uitklappen maxi cosi erop. En dan moet je tussendoor ook nog je eigen spullen veilig stellen.
Daarna was het rennen naar het vliegtuig. Helaas hadden we toen we er eenmaal in zaten toch nog een uur vertraging, omdat er tijdens het inchecken iemand niet had zitten opletten. Een paspoort was niet lang genoeg meer geldig dus die persoon mocht niet mee. Gevolg du koffer moest uit het vliegtuig. WHAAAA hebben we daarvoor zo moeten rennen.
Maud heeft zich voor zo'n klein frummeltje prima gehouden. Ze was wat meer wakker als anders, maar er was ook zoveel te zien. We zaten recht aan het gangpad en we hebben heel wat kijkende blikken gehad naar dat mini mensje bij ons op schoot. Af en toe was ze zo moe dat ze echt niet zelf in slaap kwam. Dan hielp het om haar even in te bakeren en dan sliep ze heerlijk.
Tijdens het dalen heeft ze bij mij gedronken en eigenlijk geen last gehad van haar oren.
Hier doet ze het verder heel goed, overdag slaapt ze niet zo lang als thuis en drinkt ze wat vaker maar ja wij hebben ook meer dorst dus dat is logisch. 's Avonds en 's nachts haald ze de schade weer in. Rond 6 uur gaan haar luiken dicht en die gaan alleen open om af en toe wat te eten. Tot 's morgens een uur of 7 slaapt ze weer door.
We zijn veel buiten en dan ligt Maud vaak in haar campingbedje bij het zwembad, lekker wakker of slapend. Als we weg gaan gaat ze mee inde wagen ook in de plaatselijke bus gaat dit heel goed. De mensen staan voor je op en helpen je met instappen en uitstappen.
Voornu hebben we nog anderhalve dag om te zonnen en daar gaan we nog even heerlijk van te genieten.
Ik heb een paar foto's op facebook gezet omdat het hier op de blog via de ipad niet lukt.
http://www.facebook.com/media/set/?set=a.297272883674081.65715.100001741149171&type=1&l=da4d4aa1d6

Dikke knuffel van Arjen, Miranda en Maud

6,5 week

Sinds de laatste keer dat ik wat heb geschreven is er een hoop gebeurd.
Kleine maud heeft een sprongetje gemaakt en kan ineens een heleboel dingen.

Ze geeft ons vaak hele mooie lachjes en niet alleen met haar mondje, als Maud lacht lacht haar hele toet, stralende oogjes en een brede lach.
Heerlijk is dat als ik 's nachts uit bed ga en haar wakker maak. Vaak zit ik even met haar te kletsten en dan komt ineens die prachtige lach op d'r gezicht, genieten is dat.

Ze is sinds haar sprongetje ook wat meer wakker en allerter, in de box vind ze het heel leuk om om haar heen te kijken. Een grote gekleurde bal en het mobiel zijn favoriet.

Haar handjes begint ze nu ook te ontdekken, ze kan heel geconsentreerd naar haar vuistje kijken als ze die heen en weer beweegt. Als ze in bed haar speen kwijt is zit ze soms met haar mondje wijd open te zoeken naar d'r vingertjes.

Kletsen kan ze als de beste. Na de voeding zit ze vaak nog even tegen mijn benen aan, ik praat dan veel tegen haar en dan gaat ze heerlijk terug zitten kletsen.

Drinken gaat nu heel erg goed, al een paar dagen hebben we geen tepelhoedje nodig gehad. Super fijn dat we nu zo ontspannen en rustig een voeding kunnen doen. Wel moet de kleine meid na het eten even een tijdje rechtop blijven zitten. Leggen we haar te snel neer of doen we te druk dan zal ze zeker spugen, zo af en toe heeft ze ook wat last van maagzuur, dus we doen het maar rustig aan met haar.

Donderdag zijn we naar het consultatiebureau gegaan. Maud moest haar prikjes hebben en we konden haar gelijk even laten wegen en meten. De kleine dame woog 4315 gram en is alweer 52,5 cm groot, keurig gegroeit dus. Daarna mochten we naar de arts, Maud mocht op het kussen liggen en de dame gaf Maud haar prikjes. Ze gaf bij beide prikken even een brul, maar was goed te troosten. Na de laatste prik mocht ze heerlijk bij mama kroelen. 's middag had ze wel twee zere benen en 's avonds verhoging, gelukkig was 1 zetpil voldoende om haar wat beter te laten voelen.
Nog twee dagen is ze wat hangerig geweest maar nu is ze weer de oude. We hebben haar lekker vertroeteld en verwend, dat mocht nu wel een keertje.

Oma Wil heeft haar geboorte borduurwerkje afgemaakt. Wauw wat is hij gaaf geworden en hij is zo snel klaar. Als ikk hem zelf had afgemaakt, dan had maud er de eerste 10 jaar nog niet naar kunnen kijken. Oma Bedankt!!

Oma-rije heeft voor Maud haar eigen knuffel deken gemaakt, ook alweer zo'n mooi kunstwerk. Een heuze safari deken speciaal voor onze kleine meid.
HTTP://www.caillin-meia.nl hier kun je hem bekijken.

Volgende week gaan we genieten van een weekje Egyptische zon, super spannend zo'n vliegreis met ons meisje, maar het zal vast goed komen.

Voor nu een aantal foto's van de kleine spruit. Een minigreep uit vele bestanden.

　

Slapen bij papa

kijk eens hoe stoer ik ben in mijn spijkerrok

zomerhoed!!

lekker bekkie

mooi koppie

Artis de partis fan

samen met mini waffie

geen uitleg nodig

tong

HEERLIJK!!

schuin lachje

Klaar!!!!

lekker toetje

Papa had de deur niet goed dicht gedaan

Hier wil je toch je bed voor uitkomen 's morgens vroeg

Een maand alweer

We zijn alweer anderhalve week verder dus tijd voor weer een stukje. Voor Maud was het een week vol nieuwe en spannende dingen, visite en daarbij weer heel leuke cadeautjes.

Een vriendin van opa en oma kwam op visite en had een cadeautje voor de toekomst meegenomen. Super mooie roze laarsjes met aardbeien. Als Maud dan kan lopen dan kan ze mee met opa om de vogels te voeren. Natuurlijk moest ik even kijken hoe ze zouden staan bij Maud, hihi geweldig, ze waren natuurlijk veel te groot. Maar ze heeft bij een hoop mensen wel weer een glimlach op het gezicht gebracht. Nu is het alleen vol ongeduld wachten totdat ze ze aankan.

Vrijdag gingen we pasfoto's laten maken van Maud, we willen over een paar weekjes even een weekje relaxen in ons huisje in Egypte en ja dan moet Maud ook een paspoort. Ik vond het wel spannend, want hoe moet dat een baby van 3,5 week goed op de pasfoto krijgen. Maar het viel uiteindelijk mee. Mevrouw was hevig geïnteresseerd in wat er allemaal gebeurde, even hadden we moeite om haar de goede kant op te laten kijken, maar daar was ineens de perfecte pospoort foto. Wel zie je mijn duimen, maar haar oren staan erop en ze heeft haar ogen open. Dus bij het gemeentehuis waren ze tevreden.

Zaterdag moest ik bloemen halen en Arjen was al druk aan het werk en Maud was wakker, een auto hadden we even niet dus dat werd fietsen. Maud in de draagzak mee, heerlijk vond ze het, ze sliep gelijk. Oeps... begreep alleen later dat dat dus niet mag :((. Mmmmm ook wel begrijpelijk, maar het was wel heel handig.

Opa trein en Oma-rije kwamen ook op visite. Oma had heel veel mooie dingen voor haar meegenomen. Een super mooie knuffeldeken met allemaal diertjes en haar naam. Ze had twee lakentjes mooi versierd en ook twee pyjama's meegenomen, wat wordt ze toch verwend.

Voor opa en oma was het alweer even terug dat ze haar gezien hadden en jeetje wat was ze veranderd. Je hebt heerlijk met oma zitten knuffelen. Opa was niet zo lekker en wilde haar niet ziek maken, dus die liet met pijn in zijn hart zijn beurt even voorbij gaan.

Oma heeft ook Maud haar haartjes nog even geknipt. Ze had een aardig matje in haar nek en dat vond ik niet zo mooi. Gelijk een beetje bijgepunt en Maud kon weer voor de dag komen.

De kleine meid begint ook steeds meer te lachen, de mondhoekjes gaan omhoog en het bekkie open, wat een mooi gezicht is dat en wat geeft dat een warm gevoel. Ook begint de kleine kletskous steeds meer te vertellen, jammer dat we geen babytaal spreken maar het klinkt zo leuk dat hese stemmetje.

Maandag was het de dag van het consultatie bureau. Daar mochten we je even laten wegen en meten. Je was 51,5 cm en 3985 gr. Heel netjes dus en sinds haar laagste gewicht ruim 1,1 kilo aangekomen.

De arts keurde Maud ook goed. Longetjes, hartje en darmpjes klonken goed. Op haar buik wilde ze al bijna wegkruipen, hihi, beetjes onder zich trekken en dan afzetten. Toen ze wilde kijken of haar loopreflex goed was. Ging mevrouw met gestrekte benen plat op haar voeten staan ons met een wijs bekkie aankijken. Lieve Maud blijf toch nog even klein, je kunt nog lang genoeg staan en kruipen.

Na het consultatie bureau kwamen er collega's van mij op bezoek, we kregen nog een leuk leesboekje en een paar hele lieve gebreide slofjes. Cane vond het nodig, om toen wij boven waren, het laatste beschuitje van tafel te roven. Allemaal muisjes op tafel, een spoor naar zijn kleed en nog een stuk of wat waar hij had zitten smullen. De schat keek ons aan met een lieve blik in zijn ogen, zo van sorry maar ik kon de verleiding niet weerstaan.

Dinsdag weer vroeg uit de veren. Ik had een afspraak gemaakt in hoogvliet voor een newborn foto shoot. Dit wilde ik zo graag met ons kleine meisje doen. Ze heeft heel veel gave foto's gemaakt van Maud alleen en ook een paar van ons met zijn drietjes.

Maud vond het weer allemaal reuze interessant en bleef maar kijken en wakker. Zelfs even eten en kroelen bij mama zorgde niet voor gesloten ogen. Pas bij de laatste reeks foto's vond madam de rust, maar wel met een speentje, die we toen ze sliep er wel uit konden halen.

Maud was bijna de hele shoot in haar blootje en dat zorgde natuurlijk voor een paar plasjes op kleedjes, hihi en eentje over papa heen. Papa stond met de kleine meid voor een zwarte achtergrond. Maud lag met haar hoofdje op zijn hand en met haar lijfje op zijn blote armen. Ze had toen al een tijdje niks gedaan en vond het tijd worden om het maar weer even te laten lopen en het was niet zo weinig ook. Gelukkig had ik een schoon shirt mee dus hoefde hij niet met die nattigheid naar huis toe.

Woensdag avond waren er weer collega's en die hebben even lekker met je zitten kroelen. 's Middag had je bij mama in bed geslapen, Arjen zegt dat ik haar verziek, maar zo af en toe vind ik het wel gezellig en lekker makkelijk met de voeding.

Donderdag middag had paps de oppas toen ik een boodschapje ging doen, hij was natuurlijk gewoon aan het werk, dus Maud zat lekker in de maxicosi te kijken wat papa aan het doen was. Zij vindt het allemaal goed. Als er maar lekker tegen haar gepraat wordt en ze ergens naar kan kijken. Maar als ze het dan zat wordt moet wel die speen in de buurt zijn, hihi. Want dat stemmetje van haar kan soms hoge tonen bereiken.