Shoppen

Vandaag even een heerlijk extra dagje vrij net als morgen, even extra tijd om te genieten van de kleine meid en een paar van de klusjes gedaan te krijgen die al even op de lijst staan.

Vanmorgen was Maud naar school en ooooo wat had ze er zin in, want de schoolfotograaf zou komen.

Nog slaperig en met dikke oogjes vroeg ze me of het vandaag vrijdag was. Nee joh, zei ik, het is vandaag maandag. Met een ruk zat ze rechtop en was gelijk alle slaap vergeten. "dan komt de schoolfotograaf!!" riep ze uit.

Snel gingen we naar beneden en hop even lekker in bad. Mama wilde graag dat ze het een aan deed, maar Maud wilde toch liever het shirt met de cijfers en letters, maar ik won...

...tenminste dat idee had ik. Helaas bleek haar creme kleurige shirt toch niet bestand tegen de boterham met pindakaas en haar (slechte) gewoonte, die van na ieder hap je gezicht met je mouw schoonpoetsen. 

Groot was dan ook haar plezier toen ze na de boterham toch nog haar graag gewilde shirt met cijfers en letters aan kreeg.

De staarten werden in gedaan, de tanden gepoetst en toen....

...moest er nog lippenstift op gedaan worden. Eh ja, Lip-pen-stift en nee dat ziet ze niet van mij.

We gaan nog een stapje verder, het moest niet alleen op, maar ook nog mee. Daar ging de gekleurde prinsessen labello in de zak van haar rokje. In de peuterspeelzaal werd hij nog even trots uit haar zak gehaald en aan de juf geshowd. Die met een grote glimlach de kleine meid groot gelijk gaf, want zij had die van haar ook altijd bij zich, hihi. Maud smeerde het nog even op haar lippen wat op nog meer complimentjes kwam te staan, wauw dat jij dat zonder spiegel kan echt knap! Snel liep ze naar de spiegel en deed hetzelfde, inclusief een hoop gekke bekkies nog eens een keer en ik zag haar al helemaal staan, de rest van de dag voor de spiegel haar lippen staan stiften, uiteindelijk was ik dan toch wel blij met het rode shirt in plaats van het creme kleurige.

De middag gingen we met zijn twee even onverwachts naar Hellevoet, ik wilde graag kijken voor een zomerjas en een badpak, voor Maud wilde ik ook even kijken voor een zomerjasje.

Samen liepen we gezellig door het winkelcentrum, tussendoor moest ze even op de wipzeehond (zoals altijd als we daar zijn).

De hele tijd gaan de oogjes heen en weer, niks mist ze, alles hoort ze en dat terwijl ze vrijwel onophoudelijk aan het kletsen en vragen is.

"ga jij maar op het muurtje zitten mama, dan ga ik even op de zeehond. Pas je goed op mijn rubber eendje, hij moet wel naar me kijken hoor, niet te dicht lang de kant hoor anders valt hij. Wat doen die mevrouwen mama, waarom kijken ze, wat gaan we zo doen? (nog net krijg ik tijd om te zeggen dat we even naar de bank gaan) hebben ze daar ook kralen? Mag ik nog even op de zeehond?"

Als ze even later een jasje staat te passen is ze er al snel klaar mee, gelukkig krijg ik het nog voor elkaar om er nog twee te laten passen. Ze bekijkt zichzelf in de spiegel en kiest gelukkig ook het jasje wat ik het leukst vond. "deze vind ik heel mooi mama, die wil ik wel. Gaan we nu naar de roltrap en naar de betaalmevrouw?"

Na nog een paar winkels en toch nog een heel lief kind bij me te hebben besluit ik dat we een taartje gaan eten bij de Hema. Maud vind het maar wat mooi en kiest haar eigen drinken uit. Ze zit te smullen en te genieten aan het kleine tafeltje.

"dank je wel mama, dat je voor mij een taartje hebt gekoopt" ze neemt een slok van haar sapje en roep uit "het smaakt naar appel en aardbeien en framboos!" 

Nou gelukkig dan maar, want dat staat ook op het pakje, hihi. Ik geniet nog meer van het gelukkige meisje tegen over me als van mijn eigen appelgebakje.

En dat ik dan zelf niet geslaagd ben met shoppen neem ik maar even op de koop toe. Deze dag is er een met een goude randje...

Oog voor detail

Sinterklaas wie kent hem niet, sinterklaas, sinterklaas en natuurlijk ... Piet.

Onze oude baas is weer in het land met al zijn kleurige gekke en vrolijke pieten. Vol interesse heb ik Maud betrokken in het hele sinterklaas gebeuren.

Van Sinterklaasjournaal, naar intocht, naar schoentje zetten en van de week ook een zak met cadeautjes. Sinterklaas kreeg een handje en piet werd grondig bekeken. Ze vind het allemaal reuze leuk, maar er is iets...

Mijn dochter van nog geen drie vind het allemaal maar een beetje vreemd, ze weet hoe het werkt en ze ziet het ook gebeuren op de televisie en ja daar staat echt een sinterklaas en die piet is er ook, maar toch....

's Morgens zit er wat in haar schoentje als ze 's avonds haar schoen heeft gezet. Met overigens een wortel erin die ze zelf wilde kopen toen we in de supermarkt waren. We liepen over de groente afdeling en ineens moest ik stoppen, "mama!! We moeten een winterpeen kopen, voor in mij schoen!! Dan kan Americo hem opeten". Heel de tijd heeft ze met die wortel in de kar gezeten vol trots vertelde ze aan iedereen die het vroeg dat hij voor Americo was.

Maar echt enthousiast is ze dan ook weer niet om in haar schoen te gaan kijken. Vind ze het spannend of raar? Iedere keer dat bedenkelijke gezichtje, waarom kan ze nou niet 'gewoon' lekker genieten? De radars draaien op volle toeren, het klopt niet...

De eerste keer dat ze haar schoen had gezet was ze het straal vergeten (de 3 x daarna overigens ook hoor). Pas toen we bij de haard kwamen zag ze ineens het cadeautje. Verbaasd keek ze ernaar en liep ze er heen. Ow kijk er is ook een chocolaatje!! Die werd met smak opgegeten, maar toen we vroegen hoe het cadeautje daar nou kwam, zei ze zonder blikken of blozen "dat heeft mama gedaan hè!

Goed, daar sta je dan. Natuurlijk vertelde we het hele verhaal van de piet en de sint, maar Maud leek niet te luisteren en vond het best.

Tijdens het kijken naar het sinterklaasjournaal, merkte ze ineens op dat alle pieten er anders uit zagen (dan bedoel ik niet de verschillende kleuren en clowns pieten, nee gewoon de originele pieten) niet de pakken, nee de gezichten zijn allemaal anders. Oma legde nog uit dat wij toch ook allemaal verschillend waren en er anders uitzagen, dat werd goed aangenomen.

Niet veel later liet ik een foto zien van de sint die in helevoetsluis aan wal was gestapt. Dikke rimpels verschenen in haar voorhoofd, na een lange stilte kwam er ineens uit "mama deze sinterklaas heeft een bril!" 

Gelukkig heeft ze tijdens de sinterklaas intocht in Oostvoorne echt even heerlijk genoten. Samen met oma keken we naar de sint (zonder bril) en kreeg ze pepernoten van de pieten. Sinterklaas durfde ze zelfs een handje te geven en het paard was echt reuze interessant. Vooral het fijt dat hij op de stoep had gepoept.

"mama kijk nou Americo heeft gepoept" Piet probeerde het nog zo te regelen dat mama dat we, even zou opruimen maar Maud vond toch gelukkig dat dat niet kon!!

Bij opa en oma mocht ze ook haar pantoffel zetten. "Oma hebben jullie ook een schoorsteen?" "nee Maud die hebben we niet." "Maar hoe kan piet dan iets in mijn schoen doen?"

De schoen werd dus buiten gezet, want opa en oma hebben ook geen brievenbus.

Toen ze vrijdag thuis haar schoen had gezet, hadden we het tijdens de lunch over haar cadeautje.

Weer zonder blikken of blozen verkondigde ze dat mama dat toch gewoon had gedaan.

Met grote ogen keken wij elkaar aan. Maud keek op haar beurt met een dikke glimlach van de een naar de ander, lachend zei ze "Nee hè, die hebben zwarte piet en sinterklaas ingepakt en in mijn schoen gedaan".

Poeh... Dat scheelde weer een hoop leugentjes.

Vandaag was piet bij de plus supermarkt. Ze had de tijd om haar even van een afstandje te bekijken. Piet begon natuurlijk gelijk te kletsen en zonder problemen gaf ze antwoord. Netjes zei ze dankjewel toe ze het cadeautje kreeg. Maar toen ze piet een handje gaf, was daar de verbazing. Ze liet de hand van piet los maar pakte daarna haar vinger vast. Vol interesse bewoog ze haar vingers heen en weer, weer die dikke rimpel in haar voorhoofd.

Verder zei ze niks, maar toen we verder gingen winkelen was ze toch heel verbaasd over de handschoenen die piet aan had...

Leuk detail was trouwens dat ze absoluut niet haar pieten muts op wilde, nee mevrouw wilde haar kerstman diadeem in en ze wist echt dat we naar piet toe zouden gaan.
's avonds hadden we het over de dag, ze vond het toch wel leuk om de piet bij de plus te zien. Maar het was wel een meisjes piet, want het had een meisjes stem...

Ik ben benieuwd hoe dit verhaal verder gaat. Hoewel we haar de verwondering en de spanning rond dit feest heel erg gunnen, willen we haar ook niet nog jaren vol stoppen met leugens om haar vervolgens te moeten vertellen dat het nooit echt is geweest. Hopelijk  kan ze volgend jaar vol verwondering genieten van dit feest.

Spraakwaterval

Maud is wakker, ik loop haar kamer binnen en ga op bed zitten.

'he mamaatje!! Mijn olifantje is gevallen!'

Ik zeg: 'nou dan kan je hem zelf toch even gaan pakken'

O, ja!! En vliegensvlug gaat ze haar bed uit, ondertussen komt haar spraakwaterval op gang en luister ik vol verwondering naar wat ze me allemaal te vertellen heeft.

'ik ga mijn olifantje pakken en mijn varken ook, die ligt ook op de grond, kijk mijn potje ik moet eigenlijk even plassen en poepen ook, mijn potje is geel en kijk mijn drinkfles die is oranje en ook een fiets die is groen en de bomen zijn ook groen en de zon is geel mijn potje is de zon! he wat hoor ik het is Gigi Gigi is zwart ik moet haar roze kleuren, waar is pappie.....?'

Vragend kijkt ze me aan en het lijkt of ze eindelijk even adem haald, ik zat ondertussen met open mond te kijken naar de kleine klets majoor.

'papa slaapt nog, die gaan we zo wakker maken.' 

'oke! Gaan we nu naar beneden, ik moet mijn varken en olifant en giraf ook nog mee nemen naar beneden, ga jij me tillen?

Natuurlijk zeg ik ja en ik krijg een dikke kroel, samen lopen we naar beneden.

Kwart voor 8 is het dan, ik dacht ik zal even snel wat typen voor op het het blogjes. Ondertussen gaat de spraakwaterval onophoudend door en krijg ik hele verhalen en honderden vragen op me afgevuurd, ook zelverzonnen liedjes vliegen om mijn oren.

Het typen schiet dus niet echt op, maar gezellig is het ook, soms moeten we zo lachen om wat ze allemaal verteld. 

Net even rust, ze was bellen aan het blazen! Gelukkig heeft ze nog niet door hoe ze moet blazen en praten tegelijk, maar ik geloof dat ze dat ook nog wel een keer doorkrijgt....

Koffie

Onze kleine Maud houdt erg van koffie en dan bedoel ik niet gewoon erg, maar heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg. 

Al van kleins af aan drinkt ze onze restjes uit de koffie of komt ze een lepeltje bietsen als wij uitons kopje drinken.

Sinds kort heeft ze haar eigen thee servies. Die door Maud gebruikt wordt als koffie servies. Een half bakje koffie en koud water in de thee pot. Melk en suiker in de andere potjes.

Met een serieus gezicht wordt het kopje gevuld met een scheutje melk een schepje suiker en daarna de koffie. Een hand op het dekseltje en de andere hand giet de koffie er in. Ze geniet van dit kleine speel/drink momentje en wij genieten daar ook weer van. 

Ze zit werkelijk te genieten van haar kopje koffie en binnen no time is de kan leeg.

Daarna is het tijd om het laatste restje melk op te drinken en natuurlijk de suikerpot leeg te snoepen. 

Vandaag waren we bij de notaris, we moesten even wachten en er werd gevraagd of we koffie wilde. Natuurlijk wilde we wel een lekker bakkie. Niet snel daarna zetten de dame twee kopjes koffie bij ons neer. Maud bekeek het allemaal even, maar vroeg toen toch: waar is de andere koffie? 

Ik deed nog of ik gek was en vroeg haar welke koffie ze bedoelde. Nou de koffie voor Maud!

Ach arm meisje, hihi. Nee liefje voor jou is er geen koffie vandaag, niemand gaat er natuurlijk vanuit dat een meisje van nog geen 2,5 ook een kopje koffie wil drinken.

Voor ons weer even een eye opener. Natuurlijk krijgt zij de volgende keer ook haar kopje (verdunde koffie).

Voor ons  is nu de vakantie ook begonnen. De komende twee weken hebben we geen peuterspeelzaal en geen zwemmen. Daarna hebben we vier weken geen peuterspeelzaal.

Ik zal de ochtenden om even ongestoord door het huis te racen wel missen en ons heerlijke zwemuurtje.

Maud mist de juffen ook al, vandaag vroeg ze waar juf Sandra, Vivian en Ans waren.

Die hebben heel fijn vakantie, lieve Maud.

Jullie merken wel dat ze de peuterspeelzaal erg leuk vind. Nog iedere keer gaat ze vol enthousiasme naar de kindjes en de juffen.

Ook nog iedere keer krijg ik na afloop van haar speelochtend dezelfde antwoorden.

Was het leuk Maud: ja

Wat heb je gedaan: gespelenen

Heb je ook geknutseld: ja een roze wolk met roze vlinders

Zijn jullie ook nog buiten geweest: ja 

Ben je op de glijbaan geweest: ja

En ook in de zandbak: ja en ik heb wel/niet (meestal wel hoor) me zand gegooid

Soms verteld ze wel iets meer, maar meetstal krijg ik dit als antwoord.

Verder wil ze er niet over praten. Vraag je er naar dan loopt ze weg/begint over iets anders/doet ze net of ze niks heeft gehoord.

Het zal vast goed zijn, anders zou ze niet zo enthousiast zijn om er heen te gaan, maar soms zou ik toch graag wat meer van haar horen.

Slapen doet ze nog maar af en toe tussen de middag. Vaak was ze tot laat nog aan het kletsen en zingen, als ze had geslapen, dus werd het tijd dat we die gingen schrappen.

Ze doet het er erg goed op, na de peuterspeelzaal slaapt ze nog en om de dag/twee dagen ook nog eens. 

Nu ook zonder luier, trots is ze als ze nog droog is, dan mag ze ook een sticker plakken en komt ze steeds een beetje dichter bij haar cadeautje (maya).

Van de week werd ze zelfs wakker omdat ze  moest plassen. Keurig was ze op haar potje gaan zitten en je zag haar glunderen toen papa en mama wel heel blij en trots reageerde.

Ook vanavond, met luier al aan, moest ze toch echt voor het slapen nog even plassen en ja hoor een grote plas op de pot.

Langzaamaan gaan we op weg  naar een luierloos bestaan!!

Verder blijft ze net als altijd de oren van ons hoofd kletsen en zingen, wat een gezelligheid dat lieve meisjes stemmetje om je heen. Zelfs het de hele dag horen 'wat is dat nou mama' vind ik leuk en gezellig. Heel de dag vertel ik wat iets is en waarvoor het is. Soms wel 10 x hetzelfde. 

Maar soms zeg ik het ook wel eens verkeerd of dat ik het niet weet. Maud verteld het me dan wel even of verbeterd me in wat ik heb gezegd. Gelukkig ze luistert echt naar wat ik vertel ;)

Heel goed zelfs, vandaag heb ik beloofd dat we morgen als ze wakker is een vroege duik gaan maken in zee. Daarbij heb ik er niet bij nagedacht dat het wel eens laat zou worden.

Vanavond waren we om 12 uur klaar met werken. Ondertussen is het kwart over 1 en Maud is denk ik rond een uur of 8 wel weer wakker. Tijd voor mij dus om in bed te springen.

Morgen ochtend wacht een enthousiast klein meisje op me die even lekker wil spetteren en spatten in zee. Ik heb er nu al zin in, hihi, om te genieten van dat kleine enthousiaste meisje wat zo heel graag wil spelen en rennen op het strand.

Weltruste

Het kleine meisje een jaar terug

Jeeeej!!! 2

... Het enthousiasme bleef erin vanmorgen, na een ietsie nerveuse kennismaking met de andere juf had ze er toch nog veel zin in.

Samen met papa en mama liep ze door het lokaal en keek ze wat onwennig in het rond (net als wij).

Samen met mama nog even een puzzel maken en bij de tweede keer zei mama dan toch dat ze hierna weg zouden gaan.

Maud voelde de bui al hangen en ineens was de puzzel toch wel heel moeilijk, maar met wat hulp lukte het dan toch. Mama kreeg een dikke kroel en een klapkus en ook papa kreeg een dikke kroel en een klapkus. Samen met juf Sandra zwaaide ze nog even lief naar ons met een klein beetje een beteuterd gezichtje.

Mama had een brok in haar keel en papa vond het allemaal best.

Toen we haar gingen ophalen zagen we haar heerlijk holen en lachen op het plein, hihi mama blij :))))

Daarna moesten we toch nog even wachten, maar daar kwam ze dan roch op de arm van juf want ze wilde NIET in de trein. Ze wilde 's morgens ook niet plakken aan de werktafel en nee plassen hoefde ze ook niet.

Met mama dan toch maar even een plas gedaan, maar de wc is toch een beetje eng en nieuw dus dat was even brullen. Maar toen ze geplast had was dat weer over, nog even het lokaal in en gedag zeggen tegen de juffen.

In de auto vroeg ze wel gelijk om Yindee en we waren nog geen 500 meter ver met de auto of de luikjes waren al dicht. Je zag dat ze nog probeerde te vechten tegen de slaap, maar dat ging ze echt niet winnen...

Jeeeej!!!

Een half uurtje uit bed en mijn dag kan al niet meer stuk.

Om 10 over 7 wandel ik Maud haar kamer in, ze zit al heerlijk te spelen met haar knuffels en straalt!!

Op mijn vraag wat ze vandaag gaat doen, krijg ik een luide reactie,

WE GAAN NAAR DE PEUTERSPEELZAAL, HOERAAAAAAAAAAAA! 

Allebei haar armpjes schieten de lucht in bij de laatste uitroep. Gauw krijg ik een kus en rent ze naar papa om hem wakker te maken en nog even naast hem te gaan liggen.

Die vind het maar vroeg, hihi, dit alvast een beetje wennen voor over ruim ander half jaar.

Beneden rent Maud alle kanten op, kletst de oren van ons hoofd. Aan alles is te zien dat ze er zin in heeft.

Als ik vraag of ze weet dat wij zo wel weg gaan, zegt ze; papa en mama gaan een nieuwe bellenblaas kopen! Echt van joh, niet te gek doen hoor ik weet het allemaal heus wel!!

Ik heb kriebeltjes in mijn buik en ben wat rustiger, maar Maud is enthousiast genoeg voor ons tweeën.

Ach en Arjen is een man, die maakt zich niet zo druk en ziet wel wat er gebeurd, als het maar niet zo verrekte vroeg had geweest, haha.

wordt vervolgd....

Doeiiiii peppie!!!!

Al weken neem ik mezelf voor om nou toch echt even de blog bij te werken en al weken komt er van alles tussendoor, blijf ik het voor me uit schuiven of denk ik er niet aan.
Maar vandaag dan toch eindelijk maar weer even schrijven, dus Jolanda je hoeft niet op facebook!!! hihi.

Maud is ondertussen haar tweede verjaardag alweer bijna vergeten, maar wat is het meisje verwend en wat heeft ze genoten.
Op haar echte verjaardag kreeg ze van ons al haar cadeautjes, waaronder een paar skietjes, ze was er helemaal weg van en stond in haar verjaardags pakje te skiën op een kleedje.
Zaterdag 8 februari werd het dan echt gevierd, met een berg cadeautjes visite en aandacht!!! O, ja en natuurlijk taart, want dat hoort volgens Maud echt bij een verjaardag. Als wij aan haar vroegen wat ze wilde hebben voor haar verjaardag, dan was het standaard antwoord wat ze gaf TAART en dan niet zomaar 1 een Jip en Janneke taart!!!
Die kreeg ze dus ook. Wat zat ze te genieten toen de taart binnen kwam en iedereen uit volle borst voor haar begon te zingen, stralend keek ze om zich heen, met grote ogen van wauw allemaal voor mij!!
Natuurlijk was het een Jip en Janneke taart en nadat de kaarsjes waren uit geblazen was het tijd om te proeven. Nog voordat we konden snijden stonden de tandjes van Maud al in de taart, dat stukje is alvast voor mij!!!
Na de lunch werd Maud in haar poppenwagen nog even rond gereden en terwijl ze vol aandacht naar de groente verhaaltjes op haar mp3 spelertje luisterde vielen haar ogen steeds weer een beetje dicht. Tijd voor bed en voor papa en mama om de boel op te ruimen, de kleine meid was echt heel erg jarig en helemaal happy!!!

Een week later was het tijd voor een ander feestje, we gingen heerlijk op wintersport. Ook hier had Maud zin in, steeds weer zei ze we gaan lekker skiën, met Michel en Chantallll.
Na een avondje werken gingen we op pad, alles stond klaar en alleen Maud moest de auto nog in.
We hadden goed hoop dat ze wel weer gauw in slaap zou vallen, maar helaas...
...mevrouw vond het reuze gezellig en bleef, nadat we waren weggereden om 23.00 uur, nog wakker tot half 3!!!
Rond half 6 waren we op de ontbijtplek en ze was weer wakker hoor :-)
Na het ontbijt waren we toe aan het laatste stukje van onze reis, nog zo'n 2,5 uur rijden en dan zouden we er zijn (dachten we)...
... maar voordat we wegreden, waren we vergeten om de navigatie goed in te stellen, dat wil zeggen de tolwegen aan te zetten. Dat, het missen van een afslag en een pas die was afgesloten zorgde ervoor dat we toch iets langer in de auto zaten als gepland. Maar Maud hield zich als een engeltje en sliep gelukkig ook nog even!!! en berentrots zijn we omdat ze de hele rit geen plas ongelukje heeft gehad, wauw!
Wij konden tijdens het rijden en zoeken naar de juiste route genieten van een mooie berg route, met flink wat besneeuwde weides, bochtige smalle weggetjes met steile afgronden en nog meer sneeuw en blauwe luchten.
Maar uiteindelijk kwamen we op de bestemming. We hebben heel fijn kunnen skiën, heerlijk gegeten, gezellig gekletst, geapre skied en met Maud door de sneeuw heen geploeterd.
Maud vond de gondel het einde, de hele rit naar boven of beneden, kletste ze de oren van ons hoofd of zong ze liedjes. Menig mede passagier in de gondel stapte met een dikke glimlach de gondel weer uit en een oudere dame wist me zelf te vertellen dat ze nog nooit zo genoten had van een gondel ritje, hihi. Ook papa en mama stapte steeds weer met een dikke glimlach uit, heerlijk om je meisje zo te zien genieten.
Ook de terugweg verliep weer perfect, alleen dit keer hadden we gelukkig geen omweg genomen.

Ondertussen hebben we ook heerlijk genoten van het mooie weer, gewoon lekker thuis in de tuin, maar ook buitenshuis.
Met opa Ad en oma Wil zijn we naar de geitenboerderij geweest, precies in de periode dat er veel babygeitjes werden geboren. Maud keek in de knuffelhoek haar ogen uit en durfde zelf ook af en toe een geitje te aaien of een kusje te geven. In de grote stal werd er recht onder ons neus een geitje geboren. Dat duurde voor Maud wel iets te lang, maar o wat vond ze de nieuwsgierig geitjes en de renende geitjes mooi om naar te kijken.
De speeltuin was natuurlijk ook heel leuk en de leeuw (een pony in dezelfde kleur als een leeuw) en op het eind een heerlijk ijsje (van geitenmelk) met disco dip, heerlijk vond ze dat!!! en wij ook.
Na dit uitje hebben we haar speentje aan de postbode meegegeven, Maud kreeg een aardig spenen bekkie, dus het werd tijd.
De postbode heeft hem aan de babygeitjes gegeven en Maud kreeg later een kaart van geitje Lotte, die heel blij was met haar mooie speen.
We hebben een flinke boze bui gehad en nog steeds vraagt ze wel eens om haar peppie, maar ze doet het heel erg goed zonder speen.

Met Oma rije en Mama zijn we lekker naar Artis geweest, Maud keek ook hier weer haar ogen uit.
Bij de zeeleeuwen stond ze te springen en te lachen geweldig vond ze dat, maar ook de grote apen en het speeltuintje vond ze heel mooi.
En eindelijk was daar dan echte olifant Yindee (Maud haar lievelings knuffel is een olifant en is vernoemd door neefje Cianan naar deze olifant), samen met oma werd alles benoemd en beken wat was je onder de indruk!
Heel de tijd huppelde en dartelde ze rond, soms even in de buggy en soms even op de arm. De Giraffen waren echt heel groot van zo dichtbij en de beer was wel heel mooi om naar te kijken.
Bij de leeuw was ze weer honderduit aan het praten en vertellen wat ze allemaal zag.
Onderweg naar het huis van opa en oma viel ze al heel snel in slaap.
Bij opa en oma heeft ze nog even heel fijn buiten gespeeld en lekker gegeten, knakworstjes!!!! waar opa er ook nog een paar van pikte (daar is ze nog steeds van onder de indruk). Daarna was het tijd voor een bad en de terugweg. Dit keer viel ze niet gelijk in slaap of misschien kan ik het beter anders schrijven, viel ze gewoon niet in slaap. Om 21.10 waren we thuis en mevrouw was nog klaar wakker.

Verder struinen we buiten heel fijn rond. Maud maakt het allemaal niet uit. Als er maar zand is en ze lekker kan rondrennen en veel om zich heen kan kijken. Na een ochtendje of middagje buiten kunnen we dan ook soep van haar koken, maar gelukkig hebben we een goede wasmachine en vind ze douche nog steeds het einde ;-)