Schop, wiebel, draaien en een kussensloop???

Kleine Cees is vandaag aardig wiebelig, ik kan er nu echt niet meer omheen dit is echt ons kleine frummeltje die ik in mijn meloentje voel draaien, wiebelen en schoppen. In de pauze, in de auto en nu op de bank zijn daar plopjes en vlindertjes. Toen Cees net tegen het randje Laptop, wat tegen mijn buik aan zat, begon te schoppen moest ik echt even voelen of ik het van buiten ook kon voelen. Arjen veerde gelijk op "scopt hij weer!!". haha, ja maar van buiten is het nog niet te voelen.
Hopenlijk komt dat snel want dan kan arjen ook genieten van het getrappel van Cees.
's morgen kan hij nu wel genieten van een half meloentje wat uit mijn buik steekt. Hij vind het nog een beetje griezelig, maar toch ook wel spannend.

Het weekelijkse zondagscadeau, was er 1 die nog wat vraagtekens opriep. Het was een blauwe kussensloop en niet zo maar een kussensloop, nee voor een voedingskussen. We hebben het helemandje daarna overhoop gehaald en alle pakjes bevoelt. Maar in geen 1 zat iets wat op een kussen lijkt???
MMMM dat wordt dan toch shoppen, want aan alleen een kussensloop heb ik niet zo veel, Dus Hema, here I come!!!!!

Van de babykamer tot de schuur uitruimen???

Alweer 17,5 week, de tijd vliegt voorbij, maar we zijn al een aantal stapjes dichter bij een babykamer.
Maandag en dinsdag hebben Arjen en Miranda flink doorgewerkt. Maandag waren ze druk in de toekomstige babykamer, alles werd eruit gehaald en naar beneden gebracht. Een bureau werd uit elkaar gehaald en wat andere spullen werden apart gezet, om onder andere de vader van Miranda weer blij mee te maken.
Drie dozen met knutsel/frutsel spullen werden beneden neergezet. Miranda is 's avonds op de grond gaan zitten en heeft alles uitgezocht en in de goede dozen gedaan voor in haar bureau. Zo en dat was weer een klusje die al heel lang lag te wachten die nu eindelijk klaar is.
Dinsdag gingen ze ineens in de schuur aan de slag. Buiten was het alleen maar aan het regenen. De spullen uit de schuur werden in de garage gezet of gegooid, dat lag er maar aan of het mocht blijven of weg moest. Een halve container hebben ze gevuld met troepjes en andere vergeten dingen. Toen was de container vol en toen lag er nog voor een halve container troep in de garage. Dus de rest kan er volgende week in.
Langzaam klaarde het op buiten en in de schuur ook. De werkbank werd zichtbaar en eindelijk werd me duidelijk waarom ze nu ineens in de schuur aan 't werk gingen. De oranje kasten van Miranda die een nachtje op de overloop hadden gelogeerd, werden naar beneden gebracht. Vanuit daar ging al het oranje spul naar de schuur.
Daar hebben ze een mooi plekje gekregen en nog mooier eindelijk kunnen alle los slingerende spullen een mooi plekje krijgen. Schroefjes, spijkertjes, snoertjes, boortjes, etc.. alles werd in bakjes gedaan en netjes neergezet en ineens kon er ook weer gewerkt worden aan de werkbank. De fietsen kunnen nu zonder problemen en getil de schuur in, sterker nog je kan bijna een rondje fietsen in de schuur.
Ondertussen was de zon gaan schijnen en hebben ze ook nog een beetje kunnen genieten van het mooie weer.

Deze week stond ook in het teken van positie broeken. Niet dat het nu al nodig is, maar die tijd zal er binnenkort toch wel aan gaan komen. Maandag was de prenatal aan de beurt, helaas bleek de grote van de winkel niet van invloed te zijn op de hoeveelheid positie kleding. De keuze was beperkt en toen ook nog eens bleek dat maatje 36 te groot was, waren ze snel uitgekeken. Arjen vind het sowieso maar niks, zo'n broek met een sjaal.
Wel hing er tussen het babyspeelgoed, hoe kan het ook anders, een tril draakje, haha. Een lief wit draakje die met een touwtje aan een soort grote knijper zit, die je aan de maxicosi kan hangen. Als je eraan trekt gaat hij trillen. Miranda was gelijk verliefd, die komt in de maxicosi van kleine Cees.
Wel een beetje jammer dat de dame achter de kassa, zonder blikken of blozen vroeg of het een cadeautje was. Bij de lift zei Miranda nog tegen Arjen, nou ook raar dat ze dat vraagt ze ziet toch wel dat ik bijna 17 weken zwanger ben, haha.
Donderdag was de H en M aan de beurt voor een positie broek, maar helaas ook hier, overal zo'n stomme sjaal aan die broeken. Maatje 36 paste hier gelukkig wel en soms was zelfs maatje 38 nodig. Alleen steeds weer veel te veel ruimte rond de heupen en die sjalen die zijn ook gewoon nog te ruim.
Wel werd er een leuk roze tuniekje gevonden en voor die 5 euro mocht die wel mee.
De broeken moeten dan toch maar even wachten tot er echt een buik zit.
 
Toen Miranda vrijdag tijdens het doen van de boodschappen even de kruidvat in dook, vond ze nog voor heel weinig een paar super leuke rompertjes. Altijd moet ze daar tussen de aanbiedingen neuzen en vandaag met succes. Een setje van 5 rompertjes van 7,50 nu met 70% korting. Ze hadden alleen nog maar 50/56 en 62/68 maar ja dat kon de pret niet drukken. Helemaal in opperbeste stemming wandelde ze de kruidvat uit, wat een mooi koopje 10 rompertjes voor maar 4,50 euro!!!

30 en rond ipv ovaal

30 jaar is Miranda deze week alweer geworden, een mooie leeftijd voor veranderingen en die gaan er zeker komen aankomend jaar, spannende en mooie veranderingen.
De eerst echt grote verandering werd gister ineens ontdekt, nou ja groot!!! Miranda heeft in ieder geval even nodig om eraan te wennen geloof ik, hihi. Steeds moet ze ernaar kijken en er even aan voelen en nee het is niet haar buik, het heeft er trouwens wel mee te maken.
Het is haar navel!!!! HAHA.
Gister begon haar piercing een beetje te trekken en te irriteren, toen ze keek kon ze alleen maar heel verbaasd HUH roepen. Gelijk liep ze naar Arjen toe die net druk bezig was en zei "kijk....
... mijn navel is niet meer ovaal en diep!!! Hij is ineens ondiep en ROND!!!!" Arjen moest even kijken maar zag het toen ook. OOOO nee zei die, dan heb je straks zo'n knop op je buik zitten, nee hoor dat wil ik niet.
Haha, maar ja hij heeft geen keus, want die knop zal er waarschijnlijk wel komen. Voor nu is er wel een speciale zwangerschapspiercing besteld, want deze begint te draaien en dat is niet goed, want dan scheurt hij zo meteen nog uit.
Met de komst van de "ronde" navel heeft Miranda ook besloten om heel goed te gaan smeren, ze deed dat al dagelijks maar dat is nu opgekrikt naar 2/3 keer per dag (volgens planning dan, nu de uitvoering nog hihi).
Natuurlijk is het buikje nu ook al goed zichtbaar. Hier even een foto van week 6 en daarnaast 1 van week 15. je ziet wel verschil maar nog niet veel. Deze foto's zijn alleen van de ochtend, dus je kan je wel voorstellen dat de avond toch wat meer rondingen brengt.
Het eerste positie kledingstuk is trouwens aangeschaft, nog niet omdat haar buik zo groot is, neeeeee er zijn eerst twee andere dingen die een groeispurt hebben ondergaan, met als gevolg...  blousjes die niet meer zo mooi sluiten. Er moest dus een nieuwe komen en dan gelijk maar 1 waar haar buik ook nog in kan groeien. Uiteindelijk is het toch de bedoeling dat die het verst gaat uitsteken.

Op haar verjaardag is Miranda trouwens ook wel gruwelijk verwend en niet alleen voor zichzelf, ook de kleine (die ze overigens Cees noemen, uitleg volgt nog) heeft er een paar pakje en dekentjes aan over gehouden.
Alle spulletje die ze in de tussentijd heeft gekregen en gekocht, staat nu uitgestald op en rond de haard, het wordt tijd dat ze hier verandering in gaan brengen en al deze spulletjes een mooi plekje gaan geven in een leuk kamertje, maar ook daar zijn ze alweer even mee bezig geweest en dat staat weer voor maandag en dinsdag op de planning.

Cees... de naam die de kleine nu dus heeft... tja, dat komt een beetje door Arjen. Als ze het over namen hadden dan Arjen maar volhouden dat het Cees zou worden, een jongen of meisje maakte niet uit Cees zou het worden. Miranda vond dat niet zo'n goed idee, maar Arjen bleef zo af en toe die naam maar zeggen, zo is het gekomen dat Miranda uiteindelijk besloten heeft dat de kleine tot zijn/haar geboorte maar Cees wordt genoemd.
Gelukkig heeft Arjen in wat serieuzere buien ook nog wat leuke namen genoemd als Cees, dus uiteindelijk zal het geen Cees worden.

Bij de verloskundige was alles goed op schema, netjes 2,5 kilo aangekomen de baarmoeder zat goed op groei en ook Cees liet zich even beluisteren. Niet te lang want dan draaide hij gauw weer weg.
Miranda d'r bloeddruk was iets aan de lage kant 98/58 dus een paar dropje op z'n tijd waren geen probleem.
Op de vraag of ze al leven hadden gevoeld konden ze niet volmondig ja zeggen, Miranda had wel het idee dat ze de kleine een paar keer gevoeld had, maar zeker was ze niet. Dat hoefde gelukkig ook nog niet.
Maar gister was Cees wel lekker druk en kon ze er niet omheen, dit was echt de kleine. 's Avonds zittend op de bank was daar weer een schopje en Miranda moest glimlachen. Arjen zag het en wilde wel weten wat er was, dus zei ze dat ze Cees had gevoeld, Arjen vond het maar wat interessant en wilde dan wel weten wat ze voelde. Hihi zelf voelen durft hij nog niet zo goed, hij vind dat harde balletje maar een beetje engig. Al is hij na het bezoek aan de verloskundige iets minder huiverig. Af en toe wil hij nu toch ook even voelen aan het buikje, want dat kan volgens de verloskundige echt geen kwaad.

week 14

Week 14 zit er alweer bijna op en het was een week vol indrukken en gezelligheid.
De week begon een beetje verdrietig, tijdens een dagje weg werd er ingebroken in de auto en werd de rugzak van Miranda gepikt. Portemonee, telefoon, trui, camera en mijn lieve vriendjes Vesta, Vuur en Vlam zaten erin. Wat een gezellig dagje moest worden eindigde op het bureau om aangifte te gaan doen.
Een paar dingen zijn vervangen, maar het gemis van de camera en de draken is wel groot. Voor Vesta, Vuur en Vlam is nu wel vervanging geregeld, maar de vraag is of dat gevoel weer helemaal hetzelfde wordt als met de oude draakjes. Voor de camera moet nog even gespaard en gesnuffeld worden, maar ook daar zal een vervanging voor komen.

Van verschillende kanten kwam er wat verdrietig nieuws, wat wel indruk heeft gemaakt en ik kan alleen maar de mensen die het aangaat heel veel sterkte wensen.

Ook waren er veel leuke momenten deze week. De vele kaartjes en lieve felicitaties waren in overvloed, glunderende koppies van Arjen en Miranda als mensen ze geluk wenste met hun zwangerschap.
Vol spanning werd ook weer het tweede cadeautje uit de mand open gemaakt, dit keer werd het kleinste cadeautje uitgepakt. Er zat een flesje masage olie in voor de broodnodige ontspanning. Nog even was er discusie over wie nou wie zou moeten maseren. Miranda vond dat zij het verdiende en Arjen vond dat hij het verdiende. Uiteindelijk waren ze het er dan toch maar mee eens dat ze het allebei verdiende. Nu zal het alleen nog even discuseren worden over wie er als eerste mag gaan ontspannen, haha. Wordt vervolgd...

Ook heeft de kleine frummel deze week zijn eerste knuffeltje gekregen (zie foto) Een heerlijk pluizig beertje die ik eigenlijk heel graag zelf zou willen houden, maar ik knuffel hem gewoon nog een half jaartje plat. Die kleine kan er nu toch nog niks mee.

Maandag was het tijd voor een gezellige middag en avond met familie Oostrum. Wijk aan Zee was de bestemming en we hebben de eerste anderhalf uur heerlijk kunnen genieten van de zon. De neefjes en het nichtje van Miranda hebben heerlijk op het strand kunnen rafotten en de voilwassenen zaten met een hapje en een drankje achter de windschermen. 's Avonds hebben we met z'n allen in een aparte ruimte gezellig gegeten en zitten babbelen. De regen kwam toen met bakken uit de lucht vallen dus we waren heel blij me de zon die we toch nog even gehad hadden. Na nog wat koffie en thee weer naar huis, want de volgende dag was het weer vroeg het bed uit. Papa en Mama van Miranda nog bedankt voor de gezellig dag.

Plopjes onderin de buik van Miranda maakte haar zaterdagnacht wakker, het was maar even en later heeft ze het niet meer zo duidelijk gevoeld, zouden het haar darmen zijn geweest??? of zou het misschien toch de eerste keer zijn geweest dat ze de kleine frummel heeft gevoeld.... al is dat misschien wat vroeg....

Nog wat weetjes...
    ... miranda is sinds half mei 1,5 kilo aangekomen
    ... sinds begin juni is er 15 cm op navel hoogte bij gekomen (er zijn nog heel veel mensen die niks zien, al zei een collega vandaag "he moet je kijken, ze lijkt nu wel echt zwanger", hihi "maar dat ben ik ook echt" hihi was wat Miranda zei)
    ... nog 1 weekje in een kannetje plassen en dan is Miranda klaar met voor Moeders voor Moeders te plassen, het is voor een goed doel, maar na een paar weken ben je het wel zat.
   

Voorspelling (arme Miranda 9 pond!!!!)

Luiers, sokken, mutsjes en draken rammelaar

Nou de laatste dag van week 13 is alweer aangebroken, jeetje wat gaat het snel. Miranda en Arjen moeten maar gauw eens aan de slag met de babykamer, maar ze doen het geloof ik op hun gemak. Nu dan, want zometeen moet het in 1 x af.
Er zijn deze week wel weer een paar spulletjes bij gekomen, sommige gekocht en sommige gekregen.
Het eerste cadeau uit de zwangerschapsmand die ze van haar zussen heeft gekregen mocht eindelijk worden opengemaakt. Al een hele week stond de maand naar ze te kijken maar ze moesten wachten tot zondag, want dan zit er voor iedere week die er nog komen gaat een cadeautje in.
Natuurlijk wilde ze eerst het grootste cadeau open maken, zo nieuwschierig als ze zijn. Daar zat het eerste pak luiers in, voor de eerste maand van de kleine frummel. Leuk!!!!
Nu wordt het weer aftellen tot de volgende week voorbij is en ze een volgend cadeau kunnen open maken.
Miranda ging deze week even shoppen voor wat shirtjes, ze past alles nog wel maar sommige shirts zijn wat kort dus daar wilde ze wat nieuwe voor hebben.
Natuurlijk kwam ze niet alleen thuis met spulletjes voor zichzelf, twee kleine mutsjes een t-shirtje en een rammelaar werden voor de kleine gekocht. Nou en wat voor een rammelaar, ik was er gelijk helemaal verliefd op. Het was een rammelaar met een groen babydraakje!!!!! Gelukkig heb ik er even mee mogen spelen, want dat wilde ik heeeeeeeel graag.
Natuurlijk had ze voor Arjen ook wat meegenomen, anders voeld hij zich misschien achtergesteld, hihihi.
Met alle spullen moest ik natuurlijk even op de foto, zoals je bovenaan hebt kunnen zien, ook kreeg ik een paar sokjes aan die ze van een kindje van de groep had gekregen.

Met Miranda ging het deze week heel goed, de misselijkheid is weg, alleen is daar nu honger voor terug gekomen. Als ik haar zie, dan heeft ze altijd wel iets te eten in haar hand of mond. Ik geloof dat ze er zelf af en toe ook gek van wordt, maar dat ze wel wat kleins eet steeds. Ik hoor haar wel eens zuchten, pfff ik heb weer eens honger.
Vorige week donderdag had ze ook de laatste echo, de kleine wilde niet zo goed stil liggen, waardoor de 3d plaatjes steeds over moesten en het wat langer duurde. Miranda vond het geen probleem, zo kon ze (voorlopig) de laatste keer nog even heerlijk genieten van de kleine.
Helemaal compleet is tie nu al en alweer 7,5 centimeter. Toen er ook nog een echo via de buik werd gemaakt, was ze helemaal blij, lachend riep ze "He hier zit tie ook!!!"

 Zondag was het weer tijd voor de buik foto. Hij is nog mini, maar voor Arjen en Miranda duidelijk aanwezig. Arjen kan nu ook echt zien dat er een kleine zit aan te komen, buiten alleen maar van de echo's. Hij moet er af en toe nog wel eens om lachen als er een holle rug wordt getrokken en Miranda de boel uitzet. 20 weken zwanger is er dan niks bij