Staartje en een uurtje op het strand

Mooi staartje voor even ;)

Zand is niet zo lekker

Spetter spat, de C is echt leuk. Ze begon al C C te gillen en te juichen bovenop het duin (rechtsonder is een plasje op het strand)

Schelpjes zoeken en meeuwen vangen

Nog meer schelpen zoeken en ook proeven

In gedachten....

Op de terugweg had ik een heerlijk slapend grietje in de draagdoek tegen me aan liggen. Wat een genot die doek, voor zowel moeder als kindje.

Pwatitatita

Een update is alweer veel te lang terug, Maud wordt zondag alweer 17 maanden. De tijd vliegt maar we kunnen volop genieten van dit kleine wonder. Iedere dag weer opnieuw en steeds is het weer genieten.

We zie alle stapjes die ze neemt en de dingen die ze leert, hoe het de ene dag beter gaat als de andere en hoe ze haar eigen ikke ontwikkeld. Kleine beetjes van onszelf zien we terug, maar vooral een heel nieuw persoon.

Het is grappig om te zien hoe ze kan stampvoeten en brullen als iets niet lukt of hoe de duplo stoel en popje door de kamer vliegen. Geduld is niet altijd haar beste kant. Met sommige dingen heeft ze meer geduld en als ze weet dat ze iets kan is dat geduld ook meer aanwezig.
Boekjes lezen kan ze uren, de plaatsjes worden uitvoerig bekeken en benoemt. Liedjes zou ze het liefst honderd keer achter elkaar horen. Geconcentreerd kijkt ze naar je mond en naar de handbewegingen en beweegt ze ongemerkt haar mondje mee. Als het liedje klaar is horen we steeds weer een woordje uit het liedje wat aangeeft dat ze het nog eens wil horen.
Trap geeft aan "in de maneschijn"
Heli is het liedjes "helikopter"
Eend "alle eendjes zwemmen in het water"
Haan "boer wat zeg je van mijn kippen"
Hoog "klap eens in je handjes"
Huis "in Holland staat een huis"
Pwatitatieta "slaap kindje slaap" hadden we ook niet snel door hoor.
Als ze s nachts wakker wordt en we even gekroeld hebben en alles weer op zijn plek ligt hoor ik standaard "huis". Dit liedje zing ik al van baby af voor haar als ze 's nachts overstuur wakker wordt. Het is zo'n lekker melodietje wat je heel lang kunt door zingen en steeds weer wat bij kint verzinnen. 
Ondertussen weet ze dus dat in Holland een "huis"staat en dat in dat huis een "man" woont. Die man wil een "vouw" en die vrouw wil een "kind" dan gaan we verder met onze eigen tekst, want dat kind heet dat "Maud"

Ze weet heel goed dat het over haar gaat, net zo goed als dat ze weet dat ze "Maud" heet. We vragen het regelmatig. Hoe heet jij? Ze wijst naar haar borst en zegt "Maud"
Papa heet "Ari" en mama "janja". Niet dat ze het gebruikt, want het is nog steeds papa en mama.

Cane wordt ook regelmatig terecht gewezen, zo ineens uit het niets en zonder reactie van hem. Ze kan bij de tafel staan en uit het niets roepen "cea, nee daun" of als hij naar buiten rent roepen "cea, voo"

Een tik heeft ze wel met praten en dat is dat ze sommige woorden achterstevoren zegt, vooral woorden met een p hebben dat probleem. Schep wordt pes, sap wordt paf, schaap werd paas maar is ondertussen maas, wim is miew en een heel hardnekkige is kip..... Vertaling is niet nodig.

Maar zo heeft ze ook weer woordjes die voor ons duidelijk zijn maar voor een ander totale onzin.
Haar speen is haar pet en Jindy is Klaar geworden. Haar tuitbeker is hoog en alles met water is bad. Maar zo wil ze ook hoog om naar het tuig (vliegtuig) te kijken.
Nog steeds is alles met water ook wat ze het liefst doet. Douche is snel uitkleden, anders zit ze met kleren en al onder de straal. De vijver en het zwembad zijn heel leuke spetterplekken en plassen na een regenbui moeten even bewandeld worden. 
Vandaag hebben we even gezwommen in het zwembad, maar echt warm is het nog niet. Daardoor moesten we er ook eerder als gedacht uit en dat stelde ze niet op prijs, eerst een boze bui en daarna een flink aantal pogingen om zelf over de rand te klimmen hebben we gehad voordat ze genoeg nam met alleen wat gespetter in het water.
We laten haar bozen buien maar even begaan, het hoort erbij en helaas voor haar zorgt het er niet voor dat ze toch haar zin krijgt.

Plassen en poepen gaat nog steeds goed, de poepjes zitten al weer tijden alleen in de pot of de wc en na een paar goede dagen met plassen op de pot en op de wc volgen standaard een paar dagen dat ze bijna niks op het potje doet.
De wc is wel een groot feest, als ze op de wc verkleiner zit moet er een boekje bij en zit ze heerlijk te relaxen. Windjes zorgen voor een schaterbui, want dat klinkt zo lekker in de wc. Het wc rolletje wordtregelmatig afgerold en vervolgens weer opgerold door papa of mama, heel leuk natuurlijk dat "piertje"
Ondertussen krijgt haar navel een grondige inspectie beurt en wordt en flink in geprikt.
Die navel moet ze wel bij iedereen zien, hup shirt omhoog en even prikken en kijken naar dat gat in je buik :).

We genieten van onze kleine spraak waterval en knuffel kampioen met kusjes in overvloed, onze dansmarieke en buitenkind (naar binnen gaan moet echt een reden hebben anders is het voer voor een boze bui), met al haar gekkigheidjes en lieve dingetjes.

Voer voor lachbuien bij ons thuis.

We zitten aan tafel en Maud laat een boertje, ze is er nogal groots mee en kijkt ons trots aan. Als ze ons ziet kijken bedenkt ze ineens dat ze wat is vergeten, wat volgt een maud die zegt "papon" (pardon) 

Een klein meisje wat na herhaaldelijk vragen nog niet komt. Ik zeg met een boze stem... EEN en maud zegt doodleuk "tee.. Die" begint te schaterlachen en loopt hard weg. 

Het pakspelletje wat we regelmatig spelen wordt even op het verkeerde moment door maud gespeeld. Hihi we moeten er wel om lachen en uiteindelijk moeten we haar toch halen.