'he mamaatje!! Mijn olifantje is gevallen!'
Ik zeg: 'nou dan kan je hem zelf toch even gaan pakken'
O, ja!! En vliegensvlug gaat ze haar bed uit, ondertussen komt haar spraakwaterval op gang en luister ik vol verwondering naar wat ze me allemaal te vertellen heeft.
'ik ga mijn olifantje pakken en mijn varken ook, die ligt ook op de grond, kijk mijn potje ik moet eigenlijk even plassen en poepen ook, mijn potje is geel en kijk mijn drinkfles die is oranje en ook een fiets die is groen en de bomen zijn ook groen en de zon is geel mijn potje is de zon! he wat hoor ik het is Gigi Gigi is zwart ik moet haar roze kleuren, waar is pappie.....?'
Vragend kijkt ze me aan en het lijkt of ze eindelijk even adem haald, ik zat ondertussen met open mond te kijken naar de kleine klets majoor.
'papa slaapt nog, die gaan we zo wakker maken.'
'oke! Gaan we nu naar beneden, ik moet mijn varken en olifant en giraf ook nog mee nemen naar beneden, ga jij me tillen?
Natuurlijk zeg ik ja en ik krijg een dikke kroel, samen lopen we naar beneden.
Kwart voor 8 is het dan, ik dacht ik zal even snel wat typen voor op het het blogjes. Ondertussen gaat de spraakwaterval onophoudend door en krijg ik hele verhalen en honderden vragen op me afgevuurd, ook zelverzonnen liedjes vliegen om mijn oren.
Het typen schiet dus niet echt op, maar gezellig is het ook, soms moeten we zo lachen om wat ze allemaal verteld.
