Spiegeltje spiegeltje aan de wand

... Maud is ons spiegeltje in het land. De kleine dame laat ons dingetjes zien en horen waarin we onszelf herkennen. Het droppie begint qua koppie een beetje te veranderen en eindelijk zien we er ook een beetje mama in terug. Ook wat kletsen betreft horen we ons zelf terug. De hele dag door horen we haii op het park, als we boodschappen doen in de supermarkt en s avonds in bed. Op haar zij ligt ze te kletsen tegen mini waffie en jindy en het woordje hai wordt veeeeel gebruikt.
De kleine blijft een hoop bekijks trekken en iedereen lacht en speelt met haar. Als we in de plaatselijke bus zitten zou wordt vaak gezegd gif her to me. Maar dat gaat toch net te ver. Kletsen, lachen, spelen, handje vast houden en kusjes geven zijn oke, maar bij een vreemde op schoot doen we toch even niet.
De bus is trouwens wel geweldig om
Maud weer te leren op schoot te slapen, dat deed ze al tijden niet meer. Maar gelukkig is het gehobbel van de bus of de taxi rede genoeg om lekker bij mama te gaan slapen. Weer van die kleine geniet momentjes.
Zwemmen doen we iedere dag en daarbij hebben we nog een heel klein baby badje gekocht die we s morgen in de zon zetten. Al heel snel is die lekker warm en zit maud druk te spetteren in haar eigen bad.
Eten is hier wat lastiger te krijgen als we dachten maar dan komt het gemak van een appartement om de hoek kijken. Lekker zelf koken dus. Vandaag weer wat hapje gemaakt en in de vriezer gezet. Heerlijk zo zelf kokkerelen.
Dikke kus van ons

Hoi

Even snel wat foto's van ons. We vermaken ons prima en maud wordt schandalig verwend door iedereen. Allemaal komen ze even kletsen en spelen en overal waar we komen trekt ze de aandacht van de egyptische mannen. Alleen zijn we erachter gekomen dat Maud in egypte geen goede naam is. Allemaal fronsen ze als ze haar naam horen. Oeps in het arabisch betekend het dood. Blech. Gelukkig is de europese betekenis veel beter en totaal de ander kant op... Sterke meid en krachte strijdster

Toch nog een konijn

Toen Maud haar boven tandjes doorkwamen vond ik het vrezelijk jammer dat ze niet zo'n konijnen bekkie zou krijgen. Want niet haar middelste bovenste tanden kwamen door, maar die daarnaasyt. Helaas geen konijnen bekkie voor ons maar een fietsenrek.

Tot onze verbazing zat er een week geleden dan ineens een konijn op het terras, hardstikke tam en heel gezellig, Arjen besloot dan ook gelijk dat we hem zouden adopteren. Ach ja we hebben nog niet genoeg huisdieren!!!

Maar wel even naar de dierenarts voor een prikje aan gezien er hier in de duinen een vervelende konijnenziekte heerst en natuurlijk gelijk even kijken wat voor geslacht ons konijntje is.

Het is een man, maar zonder ballen dus er kan nog wel een vrouwtje bij. Alleen is ook maar zo alleen. Gelukkig heeft een vriend van ons net een nestje, dus als daar een lief meisje tussen zit dan mag die bij ons komen.

Het kleine mannetje is alvast Woezel genoemd dus de naam voor het vrouwtje staat ook al vast...

Pip

Voorlopig wordt de hond helemaal hyper van dat kleine grijze ding in de tuin, maar goed dat went vanzelf.

Arjen is vandeweek druk bezig geweest met een hok. Hij kan heerlijk buiten zitten, graven, slapen en spelen in een mooi ruim hok, o ja en natuurlijk eten want dat doet hij graag.

Maud begrijpt het nog niet zo goed, ze vind het wel leuk, maar voorlopig zijn de hond en de katten helemaal favoriet.

 

Het kruipen begint ze nu steeds een beetje meer onder de knie te krijgen. Zonder problemen trekt ze haar knieen onder zich, dus nog even en madam kruipt de hut door.

Als ze wakker is gaat ze gelijk op haar knien zitten en net zo lang heen en weer bewegen tot het bed gaat meebewegen, haha handig die wieltjes onder het bed.

 

Verder blijft ze het super goed doen, ze is super vrolijk en maakt een hoop herrie, nog steeds zijn de hoge geluidjes helemaal leuk. Andere kindje en haar eigen spiegelbeeld vind ze geweldig, ook dan laat ze met hoge kreetjes haar plezier duidelijk merken. Tijdens zwemles liet ze ook duidelijk merken dat ze al die andere poppies wel heel leuk vond. Die keken op hun beurt een beetje verbaasd naar dat herrie makende meisje.

 

Nieuwschierigheid is iets wat ze van ons beide heeft, hihi en dus ook echt heeeeeel nieuwschierig. Alles wordt grondig bekeken en als ze het niet kan zien dat draait ze zich in alle bochten om toch nog iets te kunnen oppikken. Als er iets veranderd is in haar omgeving, een plantje anders of opgeruimt, dan ziet ze het gelijk en zit ze even vol verbazing en verwondering te kijken naar de veranderingen.

 

Nog even en we gaan op vakantie, 5,5 uur vliegen en ons kleine meisje op schoot. We zijn beniewd hoe dat gaat lopen, want de kleine meid vind het gezellig op schoot, maar heeft soms ook heel veel behoefte aan ruimte voor zichzelf om lekker druk te bewegen en even alleen te zijn. Slapen doet ze eigenlijk niet op schoot maar we hopen toch dat ze even wat rust kan vinden om dat wel te doen.

we zullen zien hoe het gaat, we gaan in ieder geval heel erg genieten, van de zon/de rust/de zee en elkaar...

 

 

mijn gekke tanden

helemaal geconsentreerd kijken naar papa's nagels

hee een camera, dat betekend LACHEN

Woezel

Wakker worden met papa op de bank

Muts, hihi

ik wil kruipen!!!

Holle bolle Maud

sterke ikke

Er is alweer een tijdje voorbij gegaag en dus tijd voor een update.

 

De kleine dame heeft een paar moeilijke dagen achter de rug, een combinatie van verkouden en tanden krijgen is niet altijd prettig. Nou moet ik zeggen dat het reuze mee viel. We hebben een nacht van slecht slapen gehad en een paar dagen slecht drinken en een dag koorts. De dag erna waren we erdoor en de tanden ook.

Ik heb wel eens geroepen dat wij er eentje hebben die het boekje aanhoud, nou nu dus niet meer. Komen na de onderste middelste snijtanden de bovenste middelste snijtanden, nou bij Maud niet. Die dacht na mijn onderste middelste snijtanden komen mijn bovenste buitenste snijtanden. Wanneer die middelste komen zien we over een tijdje wel weer, maar alles via het boekje dat is zooooooo saai.

Haha daar zitten we dan, als die bovenste middelste snijtanden nog een tijd op zich laten wachten heeft ze met 7 maanden en een fietsenrek waar ze zo de frietjes doorheen kan schuiven, al krijgt ze die frietjes nog niet.

Ze zou het graag willen hoor, als ze de kans krijgt pakt ze alles van je bord en verdwijnt het zo in haar giechel. Eten is dus ook geen prbleem, pap, fruit, groente, brood, koekjes, sap overal gaat haar mond voor open. Ook als ze op je schoot zit en jij iets zit te eten volgt ze je vork of lepel en als ze ook maar denkt of hoopt dat hij bij haar in haar mondje beland gaat het bekkie ver open, krijgt ze hem niet dan laat ze wel even weten dat ze dat toch wel had gehoopt.

De flessen gaan nu weer beter nu de tanden door zijn, ze gaat er heerlijk ontspannen voor liggen en gaat na een kwart van de fles in een soort trance. Handjes voor haar ogen, ogen dicht en drinken maar, genieten!!!!

Wel jammer dat ze nu heeft ontdekt dat ze met de bovenste en onderste tandjes over elkaar kan bewegen, wahhhhh kippenvel geluid.

 

Het zitten gaat nu super goed, ze gaat af en toe mee op de fiets naar het dorp en vind het net als auto rijden heel ontspannen, het is dat de ritjes steeds maar kort zijn, anders zou ze zeker in slaap vallen.

Mits we niet over een hobbelweg rijden, ze moet dan standaard even meehobbelen met geluid. Ik weet wel dat wij dat vroeger ook op een brug deden als we op de fiets zaten, maar Maud doet het zo snel ze maar een beetje trilling in de weg voelt, vaak nog voor wij er erg in hebben zit ze al mee te hobbelen met geluid.

 

Ook gaat ze nu steeds vaker op handen en knieen zitten en heen en weer bewegen, hoe lang nog voor ze kruipt :(. Ook staat ze geregeld op handen en tenen, kont de lucht in en dan zo onder je buik doorkijken.

Grappig om te zien hoe je kindje zich zo ontwikkeld en het bijna vanzelf gaat. Het is niet dat wij uren voor haar zitten op handen en knieen of op handen en tenen, ik krijg alleen al spierpijn bij het idee.

 

Praten proberen we natuurlijk wel te stimuleren, we zijn zelf niet echt kletskousem, maar Maud lijkt er wel aanleg voor te hebben dus dat stimuleren we natuurlijk.

Soms komen er geluiden uit die wel ergens op lijken maar meestal is het nog een hoop gebrabbel. Wel zegt ze vaak mamamamamama. Vaak is het meer een geluid en nog niet gericht.

Vandeweek twijfelde ik wel even of het toeval was of gericht. 's Avonds kwam ik nog even bij haar kijken en ze werd wakker, natuurlijk kreeg ik gelijk een oogverblindende glimlach en ja hoor daar was het mamamamama "mama". Huh!!! He dat klinkt leuk, ik buig me voorover en geef haar een dikke kus, gelijk wordt ik beetgepakt aan mijn haar en oren en zo gedwongen (absoluut niet erg hoor) tot een stevige kroel. Weer zo'n mooi geniet momentje.

Die knuffels krijg ik trouwens vaker hoor, heerlijk zo'n kroelkipje, dan neem ik de grijende/knijpende handjes graag op de koop toe.

 

Vanmiddag even naar het consultatie bureau geweest om te zien of ze goed groeit, ze is nu 66 cm en 7360 gram, ze zat keurig op haar lijntje en qua ontwikkeling doet ze het ook super goed.

We zijn trots en blij met/op ons kleine meisje.

snottie in bad



met 7 maanden nog steeds graag in de tummie

fietsen

met Ian

Hoog maudje kijk omhoog maudje

met mama's knuffie van vroeger Schaapje

op z'n kop

spinazie

tandjes

lekker warm vest