Freya het draakje van ons wondertje: Holle bolle Maud

sterke ikke

Er is alweer een tijdje voorbij gegaag en dus tijd voor een update.

De kleine dame heeft een paar moeilijke dagen achter de rug, een combinatie van verkouden en tanden krijgen is niet altijd prettig. Nou moet ik zeggen dat het reuze mee viel. We hebben een nacht van slecht slapen gehad en een paar dagen slecht drinken en een dag koorts. De dag erna waren we erdoor en de tanden ook.

Ik heb wel eens geroepen dat wij er eentje hebben die het boekje aanhoud, nou nu dus niet meer. Komen na de onderste middelste snijtanden de bovenste middelste snijtanden, nou bij Maud niet. Die dacht na mijn onderste middelste snijtanden komen mijn bovenste buitenste snijtanden. Wanneer die middelste komen zien we over een tijdje wel weer, maar alles via het boekje dat is zooooooo saai.

Haha daar zitten we dan, als die bovenste middelste snijtanden nog een tijd op zich laten wachten heeft ze met 7 maanden en een fietsenrek waar ze zo de frietjes doorheen kan schuiven, al krijgt ze die frietjes nog niet.

Ze zou het graag willen hoor, als ze de kans krijgt pakt ze alles van je bord en verdwijnt het zo in haar giechel. Eten is dus ook geen prbleem, pap, fruit, groente, brood, koekjes, sap overal gaat haar mond voor open. Ook als ze op je schoot zit en jij iets zit te eten volgt ze je vork of lepel en als ze ook maar denkt of hoopt dat hij bij haar in haar mondje beland gaat het bekkie ver open, krijgt ze hem niet dan laat ze wel even weten dat ze dat toch wel had gehoopt.

De flessen gaan nu weer beter nu de tanden door zijn, ze gaat er heerlijk ontspannen voor liggen en gaat na een kwart van de fles in een soort trance. Handjes voor haar ogen, ogen dicht en drinken maar, genieten!!!!

Wel jammer dat ze nu heeft ontdekt dat ze met de bovenste en onderste tandjes over elkaar kan bewegen, wahhhhh kippenvel geluid.

Het zitten gaat nu super goed, ze gaat af en toe mee op de fiets naar het dorp en vind het net als auto rijden heel ontspannen, het is dat de ritjes steeds maar kort zijn, anders zou ze zeker in slaap vallen.

Mits we niet over een hobbelweg rijden, ze moet dan standaard even meehobbelen met geluid. Ik weet wel dat wij dat vroeger ook op een brug deden als we op de fiets zaten, maar Maud doet het zo snel ze maar een beetje trilling in de weg voelt, vaak nog voor wij er erg in hebben zit ze al mee te hobbelen met geluid.

Ook gaat ze nu steeds vaker op handen en knieen zitten en heen en weer bewegen, hoe lang nog voor ze kruipt :(. Ook staat ze geregeld op handen en tenen, kont de lucht in en dan zo onder je buik doorkijken.

Grappig om te zien hoe je kindje zich zo ontwikkeld en het bijna vanzelf gaat. Het is niet dat wij uren voor haar zitten op handen en knieen of op handen en tenen, ik krijg alleen al spierpijn bij het idee.

Praten proberen we natuurlijk wel te stimuleren, we zijn zelf niet echt kletskousem, maar Maud lijkt er wel aanleg voor te hebben dus dat stimuleren we natuurlijk.

Soms komen er geluiden uit die wel ergens op lijken maar meestal is het nog een hoop gebrabbel. Wel zegt ze vaak mamamamamama. Vaak is het meer een geluid en nog niet gericht.

Vandeweek twijfelde ik wel even of het toeval was of gericht. 's Avonds kwam ik nog even bij haar kijken en ze werd wakker, natuurlijk kreeg ik gelijk een oogverblindende glimlach en ja hoor daar was het mamamamama "mama". Huh!!! He dat klinkt leuk, ik buig me voorover en geef haar een dikke kus, gelijk wordt ik beetgepakt aan mijn haar en oren en zo gedwongen (absoluut niet erg hoor) tot een stevige kroel. Weer zo'n mooi geniet momentje.

Die knuffels krijg ik trouwens vaker hoor, heerlijk zo'n kroelkipje, dan neem ik de grijende/knijpende handjes graag op de koop toe.

Vanmiddag even naar het consultatie bureau geweest om te zien of ze goed groeit, ze is nu 66 cm en 7360 gram, ze zat keurig op haar lijntje en qua ontwikkeling doet ze het ook super goed.

We zijn trots en blij met/op ons kleine meisje.