Een maand alweer

We zijn alweer anderhalve week verder dus tijd voor weer een stukje. Voor Maud was het een week vol nieuwe en spannende dingen, visite en daarbij weer heel leuke cadeautjes.

Een vriendin van opa en oma kwam op visite en had een cadeautje voor de toekomst meegenomen. Super mooie roze laarsjes met aardbeien. Als Maud dan kan lopen dan kan ze mee met opa om de vogels te voeren. Natuurlijk moest ik even kijken hoe ze zouden staan bij Maud, hihi geweldig, ze waren natuurlijk veel te groot. Maar ze heeft bij een hoop mensen wel weer een glimlach op het gezicht gebracht. Nu is het alleen vol ongeduld wachten totdat ze ze aankan.

Vrijdag gingen we pasfoto's laten maken van Maud, we willen over een paar weekjes even een weekje relaxen in ons huisje in Egypte en ja dan moet Maud ook een paspoort. Ik vond het wel spannend, want hoe moet dat een baby van 3,5 week goed op de pasfoto krijgen. Maar het viel uiteindelijk mee. Mevrouw was hevig geïnteresseerd in wat er allemaal gebeurde, even hadden we moeite om haar de goede kant op te laten kijken, maar daar was ineens de perfecte pospoort foto. Wel zie je mijn duimen, maar haar oren staan erop en ze heeft haar ogen open. Dus bij het gemeentehuis waren ze tevreden.

Zaterdag moest ik bloemen halen en Arjen was al druk aan het werk en Maud was wakker, een auto hadden we even niet dus dat werd fietsen. Maud in de draagzak mee, heerlijk vond ze het, ze sliep gelijk. Oeps... begreep alleen later dat dat dus niet mag :((. Mmmmm ook wel begrijpelijk, maar het was wel heel handig.

Opa trein en Oma-rije kwamen ook op visite. Oma had heel veel mooie dingen voor haar meegenomen. Een super mooie knuffeldeken met allemaal diertjes en haar naam. Ze had twee lakentjes mooi versierd en ook twee pyjama's meegenomen, wat wordt ze toch verwend.

Voor opa en oma was het alweer even terug dat ze haar gezien hadden en jeetje wat was ze veranderd. Je hebt heerlijk met oma zitten knuffelen. Opa was niet zo lekker en wilde haar niet ziek maken, dus die liet met pijn in zijn hart zijn beurt even voorbij gaan.

Oma heeft ook Maud haar haartjes nog even geknipt. Ze had een aardig matje in haar nek en dat vond ik niet zo mooi. Gelijk een beetje bijgepunt en Maud kon weer voor de dag komen.

De kleine meid begint ook steeds meer te lachen, de mondhoekjes gaan omhoog en het bekkie open, wat een mooi gezicht is dat en wat geeft dat een warm gevoel. Ook begint de kleine kletskous steeds meer te vertellen, jammer dat we geen babytaal spreken maar het klinkt zo leuk dat hese stemmetje.

Maandag was het de dag van het consultatie bureau. Daar mochten we je even laten wegen en meten. Je was 51,5 cm en 3985 gr. Heel netjes dus en sinds haar laagste gewicht ruim 1,1 kilo aangekomen.

De arts keurde Maud ook goed. Longetjes, hartje en darmpjes klonken goed. Op haar buik wilde ze al bijna wegkruipen, hihi, beetjes onder zich trekken en dan afzetten. Toen ze wilde kijken of haar loopreflex goed was. Ging mevrouw met gestrekte benen plat op haar voeten staan ons met een wijs bekkie aankijken. Lieve Maud blijf toch nog even klein, je kunt nog lang genoeg staan en kruipen.

Na het consultatie bureau kwamen er collega's van mij op bezoek, we kregen nog een leuk leesboekje en een paar hele lieve gebreide slofjes. Cane vond het nodig, om toen wij boven waren, het laatste beschuitje van tafel te roven. Allemaal muisjes op tafel, een spoor naar zijn kleed en nog een stuk of wat waar hij had zitten smullen. De schat keek ons aan met een lieve blik in zijn ogen, zo van sorry maar ik kon de verleiding niet weerstaan.

Dinsdag weer vroeg uit de veren. Ik had een afspraak gemaakt in hoogvliet voor een newborn foto shoot. Dit wilde ik zo graag met ons kleine meisje doen. Ze heeft heel veel gave foto's gemaakt van Maud alleen en ook een paar van ons met zijn drietjes.

Maud vond het weer allemaal reuze interessant en bleef maar kijken en wakker. Zelfs even eten en kroelen bij mama zorgde niet voor gesloten ogen. Pas bij de laatste reeks foto's vond madam de rust, maar wel met een speentje, die we toen ze sliep er wel uit konden halen.

Maud was bijna de hele shoot in haar blootje en dat zorgde natuurlijk voor een paar plasjes op kleedjes, hihi en eentje over papa heen. Papa stond met de kleine meid voor een zwarte achtergrond. Maud lag met haar hoofdje op zijn hand en met haar lijfje op zijn blote armen. Ze had toen al een tijdje niks gedaan en vond het tijd worden om het maar weer even te laten lopen en het was niet zo weinig ook. Gelukkig had ik een schoon shirt mee dus hoefde hij niet met die nattigheid naar huis toe.

Woensdag avond waren er weer collega's en die hebben even lekker met je zitten kroelen. 's Middag had je bij mama in bed geslapen, Arjen zegt dat ik haar verziek, maar zo af en toe vind ik het wel gezellig en lekker makkelijk met de voeding.

Donderdag middag had paps de oppas toen ik een boodschapje ging doen, hij was natuurlijk gewoon aan het werk, dus Maud zat lekker in de maxicosi te kijken wat papa aan het doen was. Zij vindt het allemaal goed. Als er maar lekker tegen haar gepraat wordt en ze ergens naar kan kijken. Maar als ze het dan zat wordt moet wel die speen in de buurt zijn, hihi. Want dat stemmetje van haar kan soms hoge tonen bereiken.